وقتی چیزی را جایی که باید باشد پیدا نمی‌کنیم، لابد گمش کرده‌ایم. یا کسی فکر کرده بیش از ما به آن نیاز دارد و آن را برده است. وقتی کسی که باید در جایی «حضور» داشته باشد غایب است، لابد گم شده یا کسی او را با خودش برده است. پرونده «گمشده‌ها» از همین جا شروع می‌شود.
100روز از چشم انتظاری خانواده قندی گذشت
وقتی آفتاب تند تیرماه روی منطقه وانا می تابید و صدای خنده بچه های خانواده قندی از ماشین به گوش می رسید شاید هیچ کس فکرش را هم نمی کرد در بعد از ظهر یک روز خوب این خانواده چهار نفره که برای گردش تابستانی به شمال آمده بودند حادثه ای تلخ رقم بخورد و انتظاری صد روزه را با خود در پی داشته باشد .
