من دقیقا نمی‌دانم آقای ظریف به کدام دلایل در روز سفر تاریخی و پیروزمندانه بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه به ایران استعفا کرده است. این را هم نمی‌دانم که سرانجام این اقدام شاذ و بی‌ملاحظه به کجا خواهد انجامید.
سرویس سردبیری اقتصادشمال ،علاوه بر این نمی‌دانم جناب رئیس‌جمهور چرا وزیر امور خارجه- که همین اخیرا به سوریه رفته بود- را برای دیدار آقای اسد فرانخوانده است. چیزهای مختصری را اما می‌دانم که بد نیست برای شما و آقای ظریف برشمارم. اولین دانسته من این است که بر فرض پذیرش استعفای آقای ظریف، جناب رئیس‌جمهور سعید جلیلی را به عنوان جایگزین او به مجلس معرفی نخواهد کرد! ناخوانده پیداست که قرعه این فال، به نام واعظی یا عراقچی مثلا، یا تخت‌روانچی و آدم‌‌‌هایی از همین جنس خواهد افتاد. پس از این باد در قفس کردن چه سود؟! با ما شوخی دارید آقای ظریف؟ فکر می‌کنید اکنون زمان خوبی برای این شوخی‌هاست؟ یا اینکه می‌خواهید ملت را دست بیندازید دم عیدی؟!
فال بد البته من نمی‌زنم. شما با هر کس شوخی داشته باشید، با مردم شوخی ندارید! کارنامه پنچ و نیم ساله شما خیلی واضح و روشن، گویای این واقعیت است! هر چه گفتید شد و هر چه نگفتید نشد! دست‌انداختنی در کار نبود! حالا بیایید آن طرف قضیه را نگاه کنیم: فرضا آقای روحانی استعفا را نمی‌پذیرد. چون حداقلش این است که استعفا کردن در شب عید ولادت حضرت زهرا(س) صورت خوشی نداشته است مثلا. حق هم همین است واقعا! ولو اینکه باطن خوبی برای آن استعفا فرض کنیم! دوم اینکه آقای روحانی چنانکه بارها گفته است، بهتر از وزیر فعلی برای وزارت امور خارجه نمی‌شناسد. حالا برآیند این استعفا و نپذیرفتن چه می‌شود؟ باز هم هیچ! لذا بگذارید من دوباره تکرار کنم: آقای ظریف! از این باد در قفس کردن چه سود؟! با ما شوخی دارید؟ فکر می‌کنید اکنون زمان خوبی برای این شوخی‌هاست؟ یا اینکه می‌خواهید ما را دست بیندازید دم عیدی؟!
بنا بر آنچه گفته شد، نسبت استعفای آقای ظریف با منافع ملی مشخص است. در بلندمدت طبعا اتفاق خاصی نخواهد افتاد و وزارت امور خارجه با همان دست‌فرمان گذشته هدایت خواهد شد. در کوتاه‌مدت اما استعفای ظریف این مزیت را دارد که توجه جهان از سفر پیروزمندانه اسد را به خبر قهری بچگانه توسط دیپلماتی حرفه‌ای(!) بدل کرده است. حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهور در واکنش به این استعفای بچگانه توئیت زده: «امان از ناهماهنگی‌ها!» و در ادامه همگان را به عمل به توصیه‌‌های رهبری فراخوانده است. رهبر معظم انقلاب صبح شبی که قهرمان دیپلماسی‌مان برید، گفته بودند: «بی‌حوصلگی را همه مدیران کنار بگذارند. کاری که می‌خواهند انجام بدهند، ببینند عاقبتش چه می‌شود. این تصمیمی که شما می‌خواهی بگیری، این حرکت را تصویب یا رد کنی، ببین عاقبتش چه می‌شود. حرکت دشمن در قبال این چیست؟ شما چه‌کار می‌توانی بکنی؟ فکر اینها را بکن بعد مخلصاً لله عمل کن!»
ظاهرا ملاقات آقای اسد و روحانی از سوی دفتر ریاست‌جمهوری به ظریف اعلام نشده تا در آن شرکت کند. ایشان هم زده به سیم آخر و پس از مشورت با مصطفی هاشمی‌طبا، نامزد نابغه(!) انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری استعفا کرده است. هاشمی‌طبا در همین زمینه در توئیتر نوشته است: «ساعات ابتدایی امشب در پاستور جلسه داشتیم. دکتر ظریف با غم و اندوه فراوان با تلفن همراه خود در حال نگارش کپشن استعفا بودند که بنده به ایشان عرض کردم چنانچه تبریک به مناسبت روز زن را هم در متن استعفا قرار دهند، آمار بازدید پست افزایش بیشتری پیدا می‌کند!» خداقوت آقای هاشمی‌طبا و دریغ که ما قدر شما را نمی‌دانیم. قدر شما را آقای ظریف می‌داند و بس! راستی به این نپرداختم که در هر صورت، سرانجام برجام چه خواهد شد؟! وضعیت بغرنجی است! کاش آقای هاشمی‌طبا الان بود تا برای ادامه مطلب از او مشورت می‌گرفتم لااقل!
مجموعا اما بود و نبود آقای ظریف به‌نظرم همانقدر بر تغییر مسیر برجام تاثیر دارد که آقای هاشمی‌طبا بر روند انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیر داشت! جایگزین‌‌های احتمالی هم تفاوت چندانی با ظریف ندارند. اگر ظریف احساساتی استعفا می‌کند، عراقچی هم به خاطر گریه‌‌های وندی شرمن، با درخواست‌‌های طرف آمریکایی در مذاکرات موافقت کرده است! این استعفابازی اما اگر برای ملت آب نیست، برای شخص ظریف و بلکه آقای هاشمی‌طبا و دولت نان هست! فالوئرهای هاشمی‌طبا افزایش خواهد یافت، ظریف تا حد امکان مظلوم‌نمایی کرده، غیرپاسخگوتر خواهد شد. دولت تدبیر هم مسأله را از ارتباط گرانی و گشایش‌‌های روزانه برجام به نخود سیاه جدیدی تغییر خواهد داد. تمام اینها اما نباید باعث نادیده گرفتن یک وجه مهم شخصیت آقای ظریف و تفکر حاکم بر وزارت امور خارجه در سال‌های اخیر شود. براستی فردی که قریب 6 سال یک ملت 80 میلیونی را معطل خود و برنامه‌‌های برجامش کرده است، چگونه می‌تواند یک‌شبه و ناگهان، به دلیل یک ناهماهنگی بزند زیر میز بازی؟!
آقای هاشمی‌طبا شما یک چیزی بگو! اصلا مگر منافع ملی بازی است که بزنیم زیر میزش آقای ظریف؟! همه اینها ما را به این نتیجه نمی‌رساند که شما هم دیری است که از بیمار سرطانی برجام قطع امید کرده‌‌‌‌‌‌‌‌اید و تنها به دنبال بهانه‌ای برای جدا کردن آرد خود از خمیر دولت بوده‌اید؟! بعد از آخوندی که در مسکن و راه شکر ریخت و رفت، قاضی‌زاده‌هاشمی هم با طرح تحول سلامت خودساخته‌‌‌‌اش کمر بیمه‌ها را شکست و استعفا کرد. شما ولی بمان آقای ظریف! بمان و با ما ملت از مزایای برجامت استفاده کن! بمان که به قول آقای روحانی، نوزاد برجام گرفتار نامادری نشود. آخر وقتی به قول آقای روحانی «برجام آثار دائمی دارد که تا قیامت می‌ماند»، چطور ممکن است طراح اصلی برجام حداقل تا 1400 نماند و رندانه از تر و خشک کردن بچه‌‌‌‌اش بگریزد؟! خلاصه کلام؛ با ملت شوخی نکن آقای ظریف!
وطن امروز
