محمود احمدی نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم که همچنان سفر‌های استانی خود را به فراخور شرایط سیاسی کشور ادامه می‌دهد، اخیرا درباره یارانه به اظهارنظر جدیدی پرداخته که در می‌توان آن را در زمره سخنان پوپولیستی و توده پسند او قرار داد.
سرویس اجتماعی اقتصاد شمال:احمدی نژاد که در سنندج سخنرانی می‌کرد، با همان لحن آشنای خود به دولت حمله کرد که برای دادن یارانه نقدی، «انگار ارث پدرشان را می‌خواهند بدهند.»، اما حرف اصلی او در ادامه بیان شد که با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور و نیز گران شدن دلار گفت: می‌شود یارانه فعلی را «۲۰ برابر» کرد.
اظهارات احمدی نژاد بدان معناست که رقم مورد نظر او برای یارانه هر نفر در حال حاضر، ۹۱۰ هزار تومان است. به بیان ساده تر، برابر اظهارات احمدی نژاد، هر خانواده چهارنفره باید ۳ میلیون ۶۴۰ هزار تومان در ماه یارانه بگیرد.
این در حالی است که احمدی نژاد سال ۹۵ یک سال قبل از انتخابات و زمانی که خبر کاندیداتوری او با شعار یارانه ۲۵۰ هزار تومانی مطرح شده بود، در تلاش برای عدم انتساب آن به خود گفته بود: «خودشان شایعه یارانه ۲۵۰ هزارتومانی مطرح کردند و از همین الان رفتند در صف یارانه جا گرفتند.»
اکنون دو سال و اندی پس از آن ماجرا، خود احمدی نژاد رقم یارانه فرضی مدنظرش را به حد و اندازه یک میلیون تومان برای هر نفر نزدیک کرده است.
محمود احمدی نژاد سال گذشته پس از یک کش و قوس سیاسی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد و ردصلاحیت شد.
او پس از ردصلاحیت، مدتی درگیر محاکمه و زندانی شدن نزدیکترین یاران خود در دولتش بود و بیش از رویه همیشگی خود از طریق فایل‌های ویدیویی اظهارات سیاسی خود را بر زبان می‌راند، اما با این حال فراموش نکرده که در همان رویه قبلی خود و اظهارات پوپولیستی و عامیانه کردن مسائل اساسی کشور به اهداف خود بیندیشد.
اظهارات اخیر احمدی نژاد را می‌توان از چند زاویه بررس کرد. اول اینکه مانند بسیاری از اظهارات و نظرات او در دوران ریاست جمهوی که پایه کارشناسی نداشت و حتی در بدنه دولت نیز مخالفانی داشت، این اظهارنظر نیز ظاهرا از همان دسته سخنان است.
اینکه بر چه مبنایی می‌توان به یک خانواده چهارنفره‌ای که شاید کمتر از ۳ میلیون درآمد دارد، ۳ میلیون و ۶۴۰ هزار تومان یارانه داد، خود جای سوال دارد و کارشناسان اقتصادی باید به آن پاسخ دهند که آیا منابع کشور توان تامین چنین یارانه‌ای را دارد یا خیر.
موضوع دوم نوع نگاه احمدی نژاد به یارانه دادن است. عامیانه سخن گفتن و رفتار پوپولیستی او به کنار، برخی از فعالان سیاسی و اقتصادی معتقدند که یارانه دادن از نوع دولت‌های نهم و دهم کرامت انسانی شهروندان را زیر سوال برد.
چراکه رفتار دولت او و شخص احمدی نژاد، به این سمت و سو بود که شهروندان را به گرفتن یارانه و دست دراز کردن جلوی دولت محتاج کند.
نکته دیگر درباره اظهارات احمدی نژاد، تلاش او برای آن است که همیشه در صدر اخبار و جنجال‌ها باقی بماند. روش او اظهارات عامیانه، ادعا‌های بزرگ و البته غیرکارشناسی و نیز ادبیات و رفتار پوپولیستی است.
احمدی نژاد در زمان ریاست جمهوری خود بسیاری از این اظهاراتش را از جمله پول پاشی‌های بی ضابطه، را عملی کرد و فاجعه‌ای اقتصادی رقم زد. اما حتی اظهارات فعلی خود درباره یارانه را در زمان دولت خویش نیز اجرا نکرده بود.
ظاهرا پایه استدلال او برای ۲۰ برابر شدن یارانه، قیمت دلار و گرانی کالاهاست. این در حالی است که در زمان دولت دوم او در سال ۹۱، قیمت دلار به طور ناگهانی چهار برابر شد و گرانی کالا‌ها نیز رکورد شکست.
اما چرا او آن روز به فکر ۲۰ برار کردن یارانه نیفتاده بود و اکنون که دولت مسیر دیگری را رفته چنین اظهارات تحریک آمیزی را بر زبان می‌راند؟
