اهالی چهار روستای بخش بندپی شرقی بابل که در محدوده جنگلهای هیرکانی زندگی می کنند بعد از گذشت ۲۰ سال از مطالبه تامین آب، هنوز این مهم محقق مشده و این افراد کمتر برخوردار جامعه با تانکر، آب شرب سالم مورد نیاز خود را با مشقت فراوان تامین می کنند.
به گزارش اقتصاد گستر شمال ،به نقل از ایرنا، اهالی چهار روستای درازکش، کیس، کِرِبِن و میر ملک از جمله روستاهای بخش بندپی شرقی بابل هستند که در ۳۵ کیلومتری جنوب بابل واقع شدند و چندین با مشکل شدید تامین آب شرب برای خود و دامهایشان در دل جنگلهای هیرکانی هستند.
اهالی این چهار روستا که به شغل دامداری مشغول به فعالیت می باشند ۳۰۰ خانوار هستند که در تعطیلات پایان هفته جمعیت آنها به مراتب بیشتر از یک هزار و ۲۰۰ نفر جمعیت ثابت این روستاها است که در برخی از ماه های سال مشکل کم آبی آنها به مرحله ای از بحران می رسد که تعدادی از دام های آنها از شدت تشنگی تلف می شوند و این امر چالش های زیادی را برای دامداران به وجود آورد.
در شرایط فعلی تامین آب شرب اهالی منطقه از کوه های بالادست یا مناطق پایین دست بخش بندپی شرقی بابل است که با چهارپایان و تانکر انجام می شود و تکرار این رویه مصایب زیادی را برای اهالی منطقه به همراه دارد.
با توجه به پیگیری های انجام شده و حمایت خیر آب رسان ۳۰ هزار متر شبکه آب برای این چهار روستا انجام شد و در حال حاضر چند صد متر از این لوله گذاری ها باقی مانده تا آب شرب سالم به این چهار روستای بخش بندپی شرقی بابل برسد.
اهالی این مناطق با استفاده از هر ظرفیتی تلاش می کنند مشکلات خود را رسانه ای و از مسوولان استانی و شهرستانی درخواست کمک فوری برای حل این مشکل را داشته باشند که تداوم این رویه چالش های جدی را برای آنها ایجاد می کند.
کمبود آب در این روستاها در حدی است که برای انجام مراسم های مذهبی، جشن عروسی و مراسم های دیگر باید با هزینه چند میلیون تومانی آب شرب را از شهر بابل یا مناطق دیگر شهرستان تهیه و با تانکر به این روستاها منقل کنند.
در روزهای عادی هم آب رسانی در این مناطق با تانکر انجام می شود و اگر این مهم انجام نشود اهالی برای تامین آب شرب خود و دام های که در این روستاها نگهداری می کنند با مشکل جدی رو برو هستند.
جنگلهای هیرکانی که خود عاملی برای باران و ذخیره سازی آب در سفره های زیرزمینی محسوب می شود اما اهالی این روستاها لب تشنگان جنگلهای هیرکانی محسوب می شوند که برای تامین آب شرب سالم چندین سال چشم انتظار هستند.
۷۰۰ متر لوله آب نیاز داریم
در این پیوند دهیار روستای «کِرِبِن» یکی از چهار روستای بخش بندپی شرقی بابل در گفت گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: در حال حاضر با توجه به لوله گذاری های انجام شده ۷۰۰ متر از لوله گذاری باقی مانده که تقاضای ما تحقق این مهم است.
جعفر گرگانی گفت: اگر این ۷۰۰ متر لوله را در اختیار من دهیار قرار دهند با استفاده از ظرفیت های مردمی این لوله گذاری ها انجام و این طرح مهم در دهه فجر امسال به بهره برداری می رسد.
وی با اشاره به این مطلب که تامین آب شرب برای این روستاها سالهای طولانی به سختی با تانکر انجام می شود، اظهار کرد: تکمیل لوله کشی طرح آبرسانی به روستاهای بالادست بخش بندپی شرقی بابل یک ضرورت مهم است.
گرگانی تصریح کرد: مشکل آب شرب برای اهالی روستاها و دام های آنها به حدی است که برخی از دام های سبک و سنگین در این منطقه به خاطر بی آبی تلف شدند که این امر خسارت های را برای دامداران به همراه داشت.
دهیار روستای کِرِبِن ادامه داد: تا کنون تلاش و پیگیری های زیادی انجام شد اما آنچه برای ما اثر بخش است تحقق وعده های داده شده برای تامین آب شرب است که هنوز محقق نشد.
برابر آمارها حدود ۱۲ درصد آب اشامیدنی استان از آب سطحی و ۸۸ درصد از آب زیرزمینی یعنی ۷۴۰ حلقه چاه و ۳۷۳ چشمه تامین می شود، که در زمان بارندگی با کدورت آب و زمان قطع برق با خرابی پمپ ها مواجه می شویم که این چالش نشان می دهد باید بیشتر به سمت استفاده از آب‌های سطحی رفت.
مازندران افزون بر سه هزار روستای بالای ۲۰ خانوار دارد. منابع آبی این استان از ۷۲۰ حلقه چاه، ۳۵۳ دهنه چشمه و سد با ظرفیت تولید و استحصال ۵۲۲ میلیون مترمکعب، تامین می‌شود.
سرانه تولید آب شهری در هر شبانه روز برای هر شهروند مازندرانی در مناطق شهری ۲۰۰ و در مناطق روستایی ۱۷۱ لیتر است که از این میزان شهروندان در هر شبانه روز ۱۴۰ تا ۱۵۰ لیتر و در مناطق روستایی نیز ۱۲۰ تا ۱۳۰ لیتر آب مصرف می‌کنند که این میزان بیشتر از حد استاندارد است.
شرکت آب و فاضلاب مازندران یک میلیون و ۱۰۲ هزار مشترک را در ۵۸ شهر و یکهزار و ۶۷۸ روستا زیرپوشش دارد.
