عمده مشکل فدراسیون فوتبال ، همان مشکل همیشگی قربانی سیاست شدن است.
سجاد فیروزی: دقیقا یک ماه پیش بود که بازیکنان تیم ملی در اقدامی هماهنگ با انتشار متنی اعتراضی در استوری اینستاگرام، پرده از اتفاقات عجیب و غریبی که حوالی تیم ملی میگذرد، برداشتند. شاگردان دراگان اسکوچیچ که موفق شده بودند در یک بازی دراماتیک، لبنان را در خانه حریف با نتیجه ۲ بر یک از پیشرو بردارند، به دو نکته بسیار مهم اشاره کردند؛ اولی اینکه تیم ملی به اندازه کافی لباس ندارد و دیگر اینکه با وجود سختیهایی که در مسیر انتخابی جام جهانی کشیدهاند، هنوز پاداشی را دریافت نکردهاند. متن اینستاگرامی بازیکنان تیم ملی به قرار زیر بود: «ما بازیکنان تیم ملی با همه توان و غیرت ایرانی و با حمایت شما مردم شریف ایران در دور رفت بدون شکست صدرنشین شدیم. لازم است به اطلاع مردم برسد که تیم ملی با چه مشکلات عجیبی روبهرو است که بههیچوجه در شأن نام کشورمان نیست.
در تدارکات و پشتیبانی، در حد یک تیم باشگاهی هم حمایت نمیشویم. یک سال است لباسهای کهنه را میپوشیم و هر بار پس از شستوشو دوباره باید بپوشیم. در همین سفر لبنان با مشکلات زیادی از جمله زمین تمرین مواجه شدیم، اما برخورد مناسبی از طرف مسئولان فدراسیون صورت نگرفت. بازیکنان تیم ملی برخلاف وعدهها و با گذشت چندین ماه، هنوز پاداشهای خود را دریافت نکردهاند. از صعود در بحرین به بعد، دیگر خبری از مسئولان ورزش کشور نبوده. پیروزیهای ما برایشان عادی شده و به جای اینکه بیشتر حمایت کنند، به طور کلی فراموشمان کردهاند. این وضعیت اصلا مناسب تیمی نیست که در صدر رنکینگ آسیاست و مهیای حضور در جام جهانی میشود».
توجه بیش از اندازه به بخش اول این اعتراضها، موضوع اصلی را تحت تأثیر قرار داد؛ در واقع بازیکنان تیم ملی با اشاره به وضعیت پیراهنها، در پی این بودند که عدم واریزی پاداشها را گوشزد کنند و از این طریق هم که شده فدراسیون و وزارت ورزش را تحت فشار قرار دهند تا هر طور شده بخشی از پاداش پیروزیهای متوالی تیم ملی در مرحله انتخابی جام جهانی پرداخت شود.
اگرچه به اندازه کافی در آن برهه درباره پیراهنهای تیم ملی صحبت شد ولی قرار بر آن شد که برای بازی بعدی ایران برابر سوریه، وزیر ورزش راهی محل اردوی تیم ملی شود و با خودش بخشی از پاداشها را ببرد تا در اختیار بازیکنان تیم ملی قرار دهد. این سفر اما ظاهرا به بهانه حضور وزیر ورزش در جلسهای مهم، ملغی شد تا بحث پاداش بازیکنان تیم ملی مسکوت بماند.
پاداشها چقدر است؟
نکتهای که این روزها اشاره به آن الزامی است، وضعیت پیراهن تیم ملی ایران است. فدراسیون فوتبال با برند آلاشپرت قرارداد داشت که از سوی این کمپانی خبر رسید آنها قرارداد را به صورت یکطرفه فسخ کرده و بعد با توجه به گفتههای مسئول خاورمیانه این برند، مشخص شد که همچنان لباسها به صورت رایگان در اختیار فدراسیون فوتبال قرار گرفته است. بااینحال جدیدترین اتفاقی که در این مسیر رخ داده این است که فدراسیون فوتبال در نظر دارد در روزهای آتی فراخوانی برای تهیه پیراهن تیم ملی دهد تا برندهای ایرانی و خارجی، پیشنهادهایشان برای تأمین پوشاک تیم ملی ایران را ارائه دهند.
بااینحال شاید این خبر چندان خوشحالکنندهای برای بازیکنان تیم ملی نباشد، چون آنها انتظار داشتند به وضعیت پاداشها، آنهم با توجه به نتایجی که گرفتهاند، زودتر رسیدگی شود. طبق اخباری که در اختیار «شرق» قرار گرفته، رقم پاداش بازیکنان تیم ملی انباشته شده و اصلا هم رقم کمی نیست. اگرچه عنوان شده که پاداشها برای هر برد و مساوی به صورت دلاری پرداخت میشود ولی بدون واردشدن به جزئیات رقم هر برد و مساوی باید به این مورد اشاره کرد که مجموع ریالی پاداشهایی که باید به بازیکنان تیم ملی تعلق بگیرد، با احتساب دو بازی آینده تیم ملی به رقم قابل توجه ۲۵ میلیارد تومان میرسد! این میزان از پاداش در شرایطی باید به بازیکنان تیم ملی پرداخت شود که این روزها فدراسیون پول چندانی در حسابش ندارد و اگر دولت یا وزارت ورزش در این زمینه کمک مهمی انجام ندهند، این مورد بالاتر از مسئله پیراهن تبدیل به چالشی جدی خواهد شد.
آیا فدراسیون پولی دارد؟
افراد نزدیک به فدراسیون فوتبال شهادت میدهند که این نهاد این روزها بهشدت درگیر مسائل مالی است، بهطوریکه ظاهرا اگر روابط شخصی رئیس فدراسیون فوتبال نبود، مشکلات دوچندانی تابهحال بروز کرده بودند. عمدهترین اتفاقی که در این مسیر رخ داده، دریافت کمک از محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه دولت حسن روحانی است. آن زمان که نوبخت همچنان مسئولیت داشت، گفته شد کمکی ۴۲ میلیاردتومانی در مسیر انتخابی جام جهانی به فدراسیون فوتبال شده ولی حالا مشخص شده این رقم بیش از ادعای اولیه است و چیزی بین ۶۰ تا ۷۰ میلیارد تومان به فدراسیون پرداخت شده است؛ اما مشکل اینجاست که بخش زیادی از این پول علاوه بر صرفشدن در هزینههای جاری برای تیم ملی، صرف پرداخت بدهیها شده است!
نکته عجیبی که در بین بدهیهای فدراسیون فوتبال دیده میشود، پرداخت ماهانه رقمی بهعنوان مالیات قرارداد کارلوس کیروش است. این مربی با وجود آنکه سه سالی میشود از ایران رفته و دو بار هم تیم عوض کرده، ولی هنوز فدراسیون فوتبال به صورت ماهانه بخشی از مالیاتش را میپردازد. البته عمده مشکل فدراسیون فوتبال در این مسیر، همان مشکل همیشگی قربانی سیاست شدن است. فدراسیون فوتبال ایران پولهایی را تحت عنوان پاداش در AFC و فیفا دارد ولی به بهانه تحریم، این دو نهاد از پرداخت این پاداشها طفره میروند. از سوی دیگر دولت هم کمک چندانی به فدراسیون فوتبال نمیکند و دردسرهای مالی فدراسیون فوتبال روزبهروز بیشتر میشود.
مسئولان فدراسیون فوتبال ایران اعتقاد دارند همتایانشان در منطقه سالانه بودجهای نزدیک به ۳۰۰ میلیون یورو از دولتها دریافت میکنند، در شرایطی که با احتساب پولی که نوبخت به فدراسیون فوتبال ایران داده، این کمک در ایران قریب به دو میلیون یورو میشود. این رقم هم میتوانست کمک خوبی باشد به شرط آنکه پولهای فوتبال ایران بلوکه نبود و فدراسیون فوتبال ایران بدهی زیادی نداشت. حال با مرور همین اتفاقات اندک، میشود به بحران پیشرو تحت عنوان پاداش بازیکنان تیم ملی دقیقتر نگاه کرد و مشخصا از این گفت که این فدراسیون فقط برای پاداش بازیکنان رقمی قریب به ۸۵۰ هزار دلار بودجه میخواهد.