همزمان با تشدید اقدامات ضدایرانی آلمان در هفتهها و ماههای اخیر بویژه در ماجرای دستگیر کردن دیپلمات ایرانی، سفیر آلمان در تهران به شکل معناداری تلاش میکند از خود و کشورش تصویری ایراندوست و همراه مردم ایران نشان دهد. «میشائیل کلور برشتولد»، سفیر آلمان در ایران از اعضای سازمان جاسوسی آلمان است.
به گزارش اقتصاد شمال روزنامه اصولگرای وطن امروز نوشت:
بازداشت غیرقانونی «اسدالله اسدی»، دیپلمات دارای مصونیت ایرانی به مدت ۳ ماه و محروم کردن او از بدیهیترین حقوق نظیر ملاقات، همراهی با سایر کشورهای اروپایی برای تحریم جدید ایران در اواخر آبانماه و همچنین همراهی شرکتهای اقتصادی آلمانی با تحریمهای آمریکا در تابستان گذشته مشت نمونه خروار اقدامات ضدایرانی کشوری است که سفیر آن در تهران این روزها تلاش میکند خود را نزدیک مردم ایران نشان دهد.
این روزنامه در ادامه مدعی شد: «میشائیل کلور برشتولد»، سفیر آلمان در ایران از اعضای سازمان جاسوسی آلمان است. برشتولد یکی از افسران سرویس اطلاعات و امنیت برونمرزی کشور آلمان یا همان BND است که ۲۸ سال با پوشش دیپلماتیک برای این سرویس فعالیت کرده است. او در مقطعی معاون رئیس سازمان اطلاعات آلمان هم بوده است.
عمده مسؤولیتهای میشائیل برشتولد در وزارت خارجه آلمان نیز مسائل امنیتی بوده است و همین موضوع کارویژه این مهره اطلاعاتی – امنیتی برای آلمانها را مشخص میکند. اما نکته قابل تامل درباره برشتولد، روابط نزدیک او با موساد است. برشتولد از افسران ارشد اطلاعاتی آلمان است که حلقههای مشترک با سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی را رهبری کرده و چند سال نیز به عنوان دیپلمات در سفارت آلمان در تلآویو بوده است.
برشتولد اما حالا در بالاترین سطح از ماموریتهای دیپلماتیک خود قرار دارد. او اگر در تلآویو به عنوان یک دیپلمات فعال بوده، حالا در تهران به عنوان سفیر آلمان، دستهای بازتری برای پیگیری اقدامات خود دارد. حضور در بازار تهران و کوههای زاگرس و میهمان شدن در سیاهچادرهای بختیاری تا ملاقاتهای غیرشفاف با کارگران و دیدار با ورزشکاران زن و مرد و… وقتی از سوی یک مهره ارشد جاسوسی انجام میشود، آیا نباید توجه دستگاههای اطلاعاتی ایران را جلب کند؟
به نظر میرسد وزارت اطلاعات ایران باید در قبال این رفتارهای مشکوک و غیرعادی جاسوس آلمانی که کشورش عامل اصلی دستگیری ناجوانمردانه اسدالله اسدی، دیپلمات مظلوم ایرانی بود، اقدام ملموس و واضحی انجام دهد. چرا باید دیپلمات ایرانی توسط دولت آلمان دستگیر و مصونیت دیپلماتیک او نادیده گرفته شود اما جاسوس آلمانی در ایران بدون هیچ احساس نگرانی از دستگاههای اطلاعاتی ایران، پروژههای مشکوک خود را پیگیری کند؟