گروه: سیاسی / دولت / سیاسی
تاریخ: ۴:۵۱ :: ۱۳۹۶/۰۸/۳۰
در انتخابات سال ۹۲ محمدرضا عارف از دور نهایی رقابت کناره گرفت و اصلاحطلبان از حسن روحانی حمایت کردند. پس از آن در انتخابات مجلس دهم، عارف سرلیست فهرست امید برای ورود به مجلس شد. در مجلس دهم اکثریت نمایندگان به علی لاریجانی رأی دادند و او به ریاست مجلس رسید.
با آغاز فعالیت مجلس دهم، عارف در راس فراکسیون امید قرار گرفت، فراکسیونی که اخیرا انتقادات زیادی به عملکرد آن وارد شده است و گویی برخی اعضایش فراموش کردهاند بهواسطه لیست امید، مجوز نشستن بر کرسیهای پارلمان را کسب کردهاند. بهطور طبیعی ریاست فراکسیون امید اهمیت زیادی دارد و فردی که بر این کرسی مینشیند باید از قدرت بالایی در هدایت و رهبری اعضای فراکسیون برخوردار باشد نه اینکه توان خود را تنها در گفتوگو با رسانهها نشان دهد. او باید از فرصت نطق بیشترین استفاده را کرده و در فضای سیاسی تاثیرگذار باشد.
عدهای بر این باورند که عارف چنین نکرد و مورد انتظار ظاهر نشد. او دلیل آرامش در مجلس را اینگونه توضیح میدهد: «فضای کشور واقعا نیاز به آرامش دارد. برای ما تاثیرگذاری حرفمان اهمیت دارد نه مقبولیت خودمان. برخی میگویند چرا فراکسیون امید سکوت میکند؟ درحالی که ما با شعار «امید و آرامش» آمدیم. این به معنای آن نیست که از حقوق خودمان و نمایندگان کوتاه بیاییم بلکه احساسمان این است که میتوانیم با پیگیریهای منطقی مطالبات مردم را پیگیری کنیم. شاید برخی تصور میکنند باید هر روز صدای تذکر و نطق عارف از مجلس شنیده شود. پاسخی که میتوانم به دوستان بدهم این است که وقتی من زنگ میزنم به وزیری و او سریعا جواب تلفن من را میدهد و اگر در جلسهای باشد، خودش تماس میگیرد و من در این تماسها میتوانم مشکلی را مطرح و احیانا حل کنم، چرا باید از طریق تریبون علنی مجلس با او صحبت کنم؟ مهم این است که اصلاحطلبان مدام تذکر بدهند یا اینکه مشکلات را پیگیری کنند؟»
پیام عارف به روحانی
اما عارف حتی پیامهای خود به رئیس جمهور را با واسطه وزرا منتقل میکند. چندی پیش علیرضا رحیمی عضو فراکسیون امید اظهار داشت: «عارف به آقای ربیعی گفت لطفا به آقای روحانی از قول من بگویید دولت و وزرا با مجلس و نمایندگان یکرو و صادقانه تعامل داشته باشند.» این روند گمانههایی را در ذهن تقویت میکند که نزدیکترین آن دلخوری عارف از روحانی است.
عارف از رسانهای شدن پیامش به روحانی هم گله کرد و اظهار داشت: «پیغام به آقای ربیعی یک بحث خصوصی و خودمانی بود که متاسفانه رسانهای شد و کار خوبی هم نبود. صحبتی که بین ما رد و بدل شد، یک تذکر جدی و دوستانه به دولت بود. بالاخره دولت باید به مطالبات مردم و مجلس توجه کند.» وی گفت: «در فضایی دوستانه، من به آقای ربیعی خواستم بگویم کهاین کارت زرد را به دل نگیر، این اعتراض نمایندگان به روند کار دولت است که بدون فوت وقت باید وارد عملیاتی کردن برنامههایش شود.»
پیشرو در تذکرات سیاسی
محمدرضا عارف تاکید دارد در برخی موضوعات پیشروست، مانند تذکر درباره برخی محدودیتهای اخیر که میگوید از اولین نفرات امضا کننده تذکر بود اما تلاشی برای متقاعد کردن دیگر اعضای فراکسیون نداشت و توضیح میدهد: «قابل پیشبینی بود که امضاها به حدود ۸۰ برسد، چرا که تعدادی از نمایندگان در مرخصی یا ماموریت بودند. عدهای هم از مرخصیهای چند دقیقهای استفاده کرده بودند و یا به هر دلیلی در صحن حضور نداشتند.» البته رئیس فراکسیون امید عدم همراهی اعضای این فراکسیون را رد نمیکند، مثلا درباره چرایی رأی نیاوردن تحقیق و تفحص از شهرداری میگوید: «در موارد خاص بهجز ملاحظات فراکسیونی، ملاحظات دیگری هم مطرح است. البته در آن موضوع تصمیم ما فراکسیونی نبود. در برخی تصمیمگیریها فرمان آتش به اختیار به دوستان میدهیم که تحقیق و تفحص از شهرداری در این دسته قرار میگرفت. اما از آنجایی که این تحقیق و تفحص را «امیدیها» کلید زده بودند، انتظار میرفت اعضای فراکسیون به آن طرح رأی دهند، اما اینگونه نشد. لذا نمیتوانیم بگوییم خطا کردند.»
جلسه با دولت
رئیس فراکسیون امید دیروز روایتی از جلسات این فراکسیون با دولت داشت که چنین است: «جلسات زیادی نبود، سه جلسه رسمی داشتیم که در این جلسات بیشتر به راهبردها و مسائل کلان پرداخته شد و اساسا به مصادیق وارد نشدیم. قرار هم نبود که چنین کاری بکنیم. نه فراکسیون امید و نه شورای عالی سیاستگذاری چنین تصمیمی نداشت. اما انتظار همراهی و همفکری بیشتری داشتیم؛ حداقل انتظارمان این بود که به توصیههایی که مطرح شد، بیشتر توجه کنند. البته معذوریتهای دولت را میدانیم.»
او به عدم تمایل فراکسیون امید به رأی آوری محمدجواد آذری جهرمی برای وزارت ارتباطات اشاره میکند و توضیح میدهد: «در این قبیل موضوعات، ملاحظات قومی و منطقهای و استانی هم مطرح میشود و برخی از همکاران ما ملاحظات منطقهای را هم در نظر گرفتند. در حال حاضر حدود۷ الی ۸ پرونده اعضای فراکسیون امید را در دست کمیته داوری فراکسیون داریم و تخلفشان در این زمینه در دست بررسی است. یک برخورد تند، «اخراج» از فراکسیون است که من به شخصه این برخورد را قبول ندارم چرا که نمیتوانیم به مسائل منطقهای و استانی توجه نکنیم. لذا شاید در شرایط موجود میتوان به تذکر بسنده کرد. بعضی از این دوستان، عموما همراه و همسو هستند ولی در یک مورد با ملاحظاتی روبهرو شدند. پیش از این در انتخابات هیات رئیسه یک کمیسیون هم با چنین مشکلی روبهرو شدیم. ریاست آن کمیسیون با ما بود اما به خاطر چرخش یک رأی، ریاست به طرف مقابل واگذار شد و امروز پرونده آن فرد در کمیته داوری مطرح است. سوال این است که آیا اخراج از فراکسیون راه حل خوبی است؟ اگر این اخراج منجر به انسجام بخشی شود، حتما باید این کار را انجام بدهیم و اعلام هم خواهیم کرد.»
تعامل با شورای نگهبان
محمدرضا عارف که پیشتر گفته بود در تعامل با شورای نگهبان هستیم، اکنون درباره آن توضیح میدهد: «امروز چیزی به نام تقلب در انتخابات وجود ندارد و اگر مسالهای باشد بحث تخلف است که تخلف هم تا اندازهای طبیعی و قابل پیگیری است. موضوع دیگر بحث صلاحیتها بود. موضعی که از ابتدا مطرح میکردیم این بود که عدم تایید صلاحیتها بر مبنای قانون باشد. خوشبختانه با همه ارکان نظام همواره تعامل خوبی داشتم. امروز هم این رابطه وجود دارد. همانطور که معتقدم گلایهها از دولت را نباید رسانهای کرد، معتقدم در مورد نهادها هم باید این رفتار را در پیش گرفت. با اعضای محترم شورای نگهبان هم ارتباط صمیمی و خوبی داریم.» وی میگوید: «همیشه رابطه خوبی با آقای جنتی داشتم اما اینکه ایشان انتقادات را میپذیرند تا اینکه ما مسائل را خدمتشان مطرح کنیم، دو موضوع متفاوت است. فقط هم آقای جنتی نیست که در احراز صلاحیتها تاثیر گذار است.
بلکه هیاتهای اجرایی و هیات نظارت و… نیز موثر هستند، لذا ما تلاش داریم با تعامل خوبی که با نهادهای دست اندر کار انتخابات داریم، بتوانیم قانون را اجرا کنیم.» عارف در پاسخ به این سوال که در رابطه با انتخابات ۹۸، با شورای نگهبان جلساتی داشتهاید یا خواهید داشت، گفت: «جلسات رسمی را که قطعا به موقع برگزار خواهیم کرد. اما در حال حاضر رایزنی و تبادل نظرهایی در جریان است» و درباره اینکه آیا شورای نگهبان تعامل با اصلاحطلبان را میپذیرد، توضیح داد: «بله، تعامل را که قطعا میپذیرند اما اینکه به توافق میرسیم یا نه، در آینده معلوم میشود. البته باید همگان به قانون تمکین کنند. تکلیف ما در حد توان و وسعمان است.»