وعده استاندار مازندران مبنی بر بهرهبرداری کارخانه کمپوست بهشهر تا پایان امسال نه تنها تحقق آرزوی دیرینه مردم منطقه بلکه می توان از آن به عنوان پایان تلمبار چندش آور و فضای نازیبای انباشت زباله در این شهرستان برشمرد.
به گزارش اقتصاد گستر شمال،فاطمه قنبری:سالهاست شهرستان ساحلی و جنگلی استان مازندران در گیر و دار انباشت و تلمبار زباله در مناطق مختلف مواجه هستند و این وضعیت نگران کننده زیست محیطی همواره از سوی مسوولان حوزه محیط زیست و بهداشت با عنوان بصدا در آمدن زنگ خطر از آن یاد می شود.
زباله زخم عمیق پیکر نحیف طبیعت شمال کشور است. زخمی که در ۲ دهه اخیر عمیقتر شده و مساحت آن نیز در نقاط مختلف شمال و به ویژه مازندران افزایش یافته است. جانمایی نامطلوب مکانهای دفن زباله مازندران در سه دهه اخیر سبب شده که اکنون مساحت عرصههای دپوی زباله در مازندران که عمدتا نیز در دل جنگلها قرار دارند به حدود ۲۰۰ هکتار برسد.
دپوی این زبالهها و آلوده شدن خاک محیط تنها چالش ناشی از این روش دفع پسماند نیستند. نفوذ شیرابهها به عمق زمین و آبهای زیرزمینی تهدید بزرگی است که بر سلامت ساکنان اطراف این سایتهای دپوی زباله تاثیر مستقیم میگذارد. زبالهدانهای تحمیل شده به طبیعت مازندران نبسیاری از زمینهای باغی، شالیزاری و مراتع استان را به درجهای از آلودگی رساندند که در سلامت محصولات تولیدی در این عرصهها ابهام وجود دارد.
شهرهای مازندران به گونهای گسترده شده که جنگل، کوه، دشت و مرتع بخشی از شهرها و روستاهای این استان را تشکیل میدهند و همه این اراضی هم در معرض تهدید زبالهها قرار دارند.
کارشناسان بر این باورند یکی از علتهای اصلی طولانی شدن طرحهای ساماندهی پسماند مازندران شهرستانی عمل کردن در این زمینه است که سبب میشود اعتبارات دولتی به صورت قطرهچکانی به طرحها تخصیص یابد و افتتاح طرحها را در هالهای از ابهام قرار دهد.
هر چند قصه تلخ معضل زباله برای بومیان مازندران تکراری است و بسیاری از مازندرانیها درد و رنج و جانسختی آن در برابر راهحلهای متنوع را با گوشت و استخوانشان لمس کردهاند، ولی برای غیربومیان هم ناآشنا نیست. چون اگر حتی پیشینه یک بار سفر زمینی به مازندران را داشته باشند، بوی تعفن زبالههای انباشته در جایجای استان بدون تردید مشامشان را آزرده است. بیراه نیست اگر گفته شود در مسیرهای منتهی به جنگل، دریا یا کوههای همه شهرستانهای مازندران میتوان نقاطی را یافت که بوی تعفن زباله احساس شود و محل دپوی زبالهها به چشم آید.
سابقه احداث این کارخانه به سال ۱۳۸۷ بر می گردد؛ به دلیل کمبود منابع اعتباری اختصاصی از سوی دولت و شهرداری های شهرهای پنج گانه این منطقه به درازا کشیده شد.
اما پس از طی شدن مسیر پُر کش و قوس تامین و تخصیص اعتبار لازم، این کارخانه مهر ماه سال ۱۳۹۴ توسط دولت وقت در منطقه «بسو» به بهره برداری رسید. این کارخانه که برای ساخت آن بیش از یکصد میلیارد ریال هزینه شده بود، در زمان افتتاح دارای ظرفیت ۲۵۰ تن پذیرش زباله در روز از بهشهر، نکا و گلوگاه بود.
اما با وجود برگزاری آـیین بهره برداری از کارخانه کمپوست بهشهر مشکلاتی همچون راه دسترسی به خاطر نداشتن دستگاه ریجکت، پرس و خرد کننده زباله و مکنده پلاستیک باعث شد تا این واحد نتوانست به ظرفیت کامل برسد.
به طوری که معاون هماهنگی امور عمرانی وقت استاندار مازندران از تخصیص اعتباری چهار میلیارد تومانی جهت توسعه کارخانه کمپوست بهشهر به عنوان کارخانه کمپوست ناحیه شرق استان مازندران خبر داده بود.
در بازدید اخیر استاندار مازندران از این طرح وعده پایان ساخت این کارخانه و بهره برداری از آن تاپایان سال جاری داده شد.
استاندار مازندران از بهرهبرداری کارخانه کمپوست بهشهر به عنوان تحقق آرزوی دیرینه مردم منطقه تا پایان سال خبر داد و گفت: با راهاندازی این واحد، مشکل روزانه حدود ۲۵۰ تن پسماند در شرق استان بهطور پایدار حل میشود.
مهدی یونسیرستمی گفت: سه مرکز دیگر پردازش پسماند در استان تا پایان امسال راهاندازی میشود.
وی افزود: با بهرهبرداری از این واحد، مشکل روزانه حدود ۲۵۰ تن پسماند در شرق مازندران بهطور پایدار حل میشود که پیرو قولی بود که من و معاون عمرانی استانداری به مردم داده بودیم.
استاندار مازندران با تقدیر از مشارکت بخش خصوصی در اجرای این پروژه، گفت: این طرح بهطور کامل با توان مهندسان و نخبگان داخلی طراحی و اجرا شده و میتواند بعنوان الگویی برای استانهای شمالی و حتی کل کشور مطرح شود.
یونسیرستمی افزود: بر این اساس، مرکز پردازش پسماند قائمشهر برای خدماترسانی به شهرستانهای سوادکوه، سوادکوه شمالی، جویبار و سیمرغ، پروژه مشابه در تنکابن برای غرب استان و پروژه پسماند برای نور و اطراف با محوریت محمودآباد، با اولویت در دستور کار قرار دارند.
استاندار مازندران اظهار امیدواری کرد: با ادامه همکاری بخش خصوصی، این پروژهها نیز تا عید نوروز به بهرهبرداری برسند.
وی اجرای این پروژهها را گامی مهم در راستای حفظ محیط زیست و ارتقای کیفیت زندگی در استان مازندران تلقی کرد.
پیش از این نیز شهردار بهشهر اعلام کرد: کارخانه کمپوست بهشهر ر واقع در منطقه «بسو» که در مهرماه ۱۳۹۴ با اعتباری بیش از یکصد میلیارد ریال و با ظرفیت اسمی ۲۵۰ تن در روز راهاندازی شده بود، به دلیل محدودیتهای فنی و مالی در طول ۱۰ سال گذشته هرگز با ظرفیت کامل مورد بهرهبرداری قرار نگرفت.
یاسراحمدی ادامه داد: اکنون با پیگیریهای استاندار مازندران و تزریق سرمایهای بالغ بر ۲ هزار میلیارد ریالی، سرمایهگذار این کارخانه تمام تلاش خود را برای رفع موانع و احیای کامل ظرفیت آن به کار بسته است.
وی افزود: این کارخانه که در فاصله ۹ کیلومتری بهشهر قرار دارد، در حال حاضر با پیشرفت فیزیکی ۹۰ درصدی در حال اورهال است و پیشبینی میشود ظرفیت پذیرش پسماند آن از ۷۰ به ۲۵۰ تن افزایش یابد.
شهردار بهشهر همچنین با اشاره به ورود خط تولید گرانول و ارتقای کیفیت محصول نهایی اظهار داشت: در ادامه تحقق وعدههای توسعهای، تجهیزات خط تولید کود «گرانول» پس از تکمیل مراحل ساخت و مونتاژ در شهرک صنعتی لالهآباد بابل، به کارخانه کمپوست بهشهر منتقل و در سایت پسماند مستقر شد.
وی افزود: کار اصلی این خط، تبدیل کمپوست خشک و پودر شده به دانههای ریز، یکدست و استاندارد (گرانول) است که اهدافی همچون جلوگیری از گرد و غبار، قابلیت فروش و بستهبندی بهتر، یکنواختی محصول و حمل و نقل آسانتر را محقق میسازد و مقرر شده است نهاییسازی و کارآزمایی این خط در کارخانه کمپوست ظرف یک ماه آینده به اتمام برسد.
به گفته احمدی، خط تولید گرانول به کارخانهکمپوست بهشهر رسید و از اینپس شاهد تحولی در کیفیت کوهای آلی استخراج شده از کمپوست بهشهر خواهیم بود.
