پیل آقا اسدی یکی از اعضای شورای اسلامی روستای لایه مهمترین مشکلات این روستا را نبود آب شرب سالم و بهداشتی و دشواری‌های آب کشاورزی عنوان کرد.
به گزارش اقتصاد شمال،وی به ۱۲ کیلومتر لوله کشی برای آبرسانی آب شرب این روستا از افزون بر ۴۰ سال قبل اشاره و اظهار کرد: این لوله‌ها فرسوده شده و در نقاطی شکسته است که آنها را بسته‌ایم تا بتوانیم آب شرب را به اهالی این روستا برسانیم.
وی دشواری‌های آبرسانی کشاورزی برای زمین‌های زراعی این منطقه را نیز از مهمترین مشکلات مردمان این روستا خواند و افزود: درآمد مردم این منطقه متکی بر کشاورزی و دامداری است و با وجود پرباران بودن استان، مردم این منطقه بدلیل فرسودگی و شکستگی لوله‌ها برای استفاده از آب کشاورزی با دشواری‌هایی روبرو هستند و اگر نتوانند در این منطقه کشاورزی داشته باشند، احتمال تخلیه روستا وجود دارد.
به گفته اسدی؛ گندم، جو، نخود، گردو، فندق، انجیر و انار از محصولات این روستای عشایری در منطقه ییلاق و قشلاق آنهاست.
دیگر عضو شورای اسلامی روستای لایه نیز نداشتن منبع سالم و نبود آب شرب بهداشتی و سالم را از مهمترین مشکلات این روستا دانست و گفت: با وجود همین آب شربی که بهداشتی به مردم نمی‌رسد، بدلیل ضعیف بودن لوله‌ها، ساکنان این منطقه فقط یک ربع وقت دارند آب مصرفی شرب خود را بردارند و تا صبح روز بعد، برای ذخیره شدن آب در منبع، قطع می‌ماند.
علی رضایی همچنین به نبود جاده آسفالت در این روستا اشاره و بیان کرد: پلی که کنار بستر شاهرود احداث شده بود، بدلیل تخریب سیل بندان ها، آسیب دیده و جاده‌های ما را سیلاب برده است ضمن آنکه جاده اصلی روستا هم آسفالت ندارد.
وی اظهار داشت: لوله‌های آبی که از رودخانه برای باغ‌ها آب می‌آوریم در زلزله رودبار تخریب شد و در حال حاضر با لوله آب رسانی کشاورزی را انجام می‌دهیم اما لوله ضعیف است، رسوب می‌زند و مشکلات زیادی را برای کشاورزان این منطقه بوجود می اورد.
دهیار روستای لایه نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به مشکلات بیشتری از این روستا اشاره و بیان کرد: این روستا جزو روستاهای عشایری استان است که مردم آن ماه‌هایی از سال را در ییلاق و ماه‌هایی را نیز در قشلاق بسر می‌برند.
هادی رضایی افزود: این روستا بدلیل برخورداری از ویژگی‌های خاص دارای طبیعتی بکر و چشم اندازهایی زیباست و آئین‌ها و جشن‌هایی نیز با توجه به این ویژگی‌ها در این منطقه برگزار می‌شود.
وی مراسم کوچ بران بدلیل عشایری بودن منطقه را از جمله این جشن‌ها خواند و گفت: عمده محصول کشاورزی این منطقه، فندق است که روزی در زمان برداشت آن به نام فندق چین نامگذاری شده و مردم این روز را با جشن فندق چین پاس می‌دارند.
رضایی به محدوده‌ای در این منطقه به عنوان سیاه پس اشاره و تصریح کرد: در روزگارانی کارگاه آهن در این منطقه وجود داشته که ظاهراً ابزار آهنی همچون خنجر در این منطقه تولید می شده از این رو، این روستا از لحاظ تاریخی حائز اهمیت است و ثبت کشوری میراث فرهنگی شده است.
وی زمین‌های شالیزاری، دامداری، مناطق ییلاقی و قشلاقی و کاشت محصولات مختلف این منطقه را جزو ظرفیت‌ها خواند و گفت: علاوه بر این؛ گلیم بافی و نمد بافی نیز صنایع دستی روستای لایه بوده که در حال حاضر، بافتن جوراب‌های پشمی و رنگین از هنرهای دستی این منطقه به شمار می‌رود.
دهیار روستای لایه با تأیید وجود مشکلاتی همچون آب شرب و آب کشاورزی این روستا ادامه داد: منبع ذخیره آب شرب ما، آلوده است و حتی در منبع آب، موش نیز مشاهده شده است.
وی با بیان اینکه سالی یکبار هم منبع کلر زنی نمی‌شود، تصریح کرد: سه سال قبل، ۱۳۵ میلیون تومان اعتبار برای آب شرب این روستا تصویب شد اما متأسفانه هیچ اقدامی در این رابطه انجام نشد.
رضایی با اشاره به فرسودگی لوله‌های داخلی و منبع آبرسانی اظهار داشت: بخش ییلاقی این روستا منبعی برای ذخیره آب ندارد و هر ساله تعداد زیادی از کودکان بیمار و پس از مراجعه به پزشک، دلیل آن مصرف آب آلوده ذکر می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه تمامی لوله‌های آب کشاورزی ما شکسته است، اظهار داشت: با درخواست آبشخور برای دامداری ما موافقت شد اما این مهم عملی نشد ضمن آنکه قرار بود زیرسازی برای سه کیلومتر آسفالت جاده این روستا انجام شود ولی هیچ اقدامی انجام نشده است.
وی همچنین به پلی در این روستا اشاره کرد که استان‌های گیلان و قزوین را به هم وصل می‌کند و افزود: روستای لایه این دو استان را به هم وصل می‌کند اما سیلاب، پایه آن را تخریب کرده و اگرچه هنوز قابل تردد است اما بدلیل ریزش‌هایی که در پایه آن وجود دارد و سیل بندان هایی که سیلاب تخریب کرده، جاده باریک و باریک‌تر می‌شود و احتمال تخریب تمامی پایه وجود دارد.
رضایی در ادامه با بیان اینکه گاز تا نوخان منطقه‌ای نزدیکی روستای لایه آمده، اظهار داشت: این روستا با وجود جمعیت فصلی ۱۵۰ خانوار که در فصل های بهار و تابستان به ۱۵۰ خانوار نیز می‌رسد، هنوز گاز رسانی نشده است.
وی یکی از مؤلفه‌های مهم ماندگاری جمعیت جوان روستایی در روستاها را داشتن امکانات مناسب دانست و اظهار داشت: امکانات تحصیلی دانش اموزان این روستا فقط تا کلاس پنجم است و برای ادامه تحصیل، روستاییان مجبور هستند فرزندان خود را به مدارس شبانه روزی در جیرنده بفرستند که این امر خود به خود جوانان را به خروج از روستا و عدم بازگشت هدایت خواهد کرد.
وی با اشاره به اینکه با وجود داشتن خانه بهداشت، بهورز هفته‌ای یکبار در آن حضور دارد، تصریح کرد: نبود بهورز دائمی در این روستا موجب می‌شود که افراد حتی برای اقدامی ساده همچون اندازه گیری فشار خون دسترسی به کارشناس آن نداشته باشند و در همین ارتباط موردی هم داشتیم که فرد بدلیل فشار خون بالا و نبود کارشناس برای انجام اقدامات اولیه جان خود را از دست داده است.
رضایی همچنین به ابتلای چندین تن از روستاییان لایه به بیماری‌هایی همچون تب مالت در ارتباط مستقیم با دام اشاره و بیان کرد: با وجود نامه نگاری‌ها متأسفانه اقدامی نشد اما برای ارتقای سطح آگاهی بهداشتی مردم درخواست می‌کنیم تا دستگاه‌های مربوطه کلاس‌های اموزشی هرساله در این روستا برگزار کنند.
روستای لایه در ۷۵ کیلومتری لوشان و ۴۰ کیلومتری جیرنده از توابع شهرستان رودبار واقع شده، نمونه‌ای از روستاهاییست که برای تحقق اهدافی همچون ماندگاری جمعیت روستایی، رونق صنعت گردشگری و رونق اقتصاد روستایی نیازمند توجه و برطرف کردن اولیه ترین نیازهای انسان امروزیست.
رودبار با وسعتی حدود دو هزار و ۵۷۴ کیلومتر مربع، وسیع‌ترین شهرستان استان گیلان به لحاظ وسعت است که از شمال به رشت، از جنوب به استان قزوین و از غرب به فومن و استان زنجان محدود می‌شود. این شهرستان در کرانه سفیدرود و در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته و آب و هوای آن تحت تأثیر هوای خشک و نیمه خشک ناحیه مرکزی قرار دارد که دارای چهار بخش مرکزی، عمارلود، خورگام و رحمت آباد و بلوکات است.
ایرنا
