آرزو صالحی منتقد سینمایی پایگاه خبری گیتی آنلاین حاضر در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ۲۰۲۵، در یادداشتی، فیلم سینمایی «نور» به کارگردانی تام تیکور را مورد تحلیل قرار داد.
به گزارش اقتصاد گستر شمال،به نقل از گیتی آنلاین، فیلم سینمایی «Das Licht» به معنی «نور» به کارگردانی تام تیکور، کارگردان شناخته‌شده‌ی آلمانی، در جشنواره فیلم برلین ۲۰۲۵ به نمایش درآمد و توانست توجهات زیادی را به خود جلب کند. این فیلم با داستانی اجتماعی و در عین حال پیچیده، به بررسی چالش‌های درونی یک خانواده آلمانی و تأثیر حضور یک پناهنده سوری می‌پردازد.
یکی از جنبه‌های برجسته فیلم، نحوه استفاده از فضای شهری و تبدیل آن به فضایی نمادین و معنایی است. فضاهای تکراری و معمولی شهر به‌طور خلاقانه‌ای به دنیای جدیدی تبدیل می‌شوند که نشان‌دهنده دنیای درونی و ذهنی شخصیت‌هاست. تام تیکور با بهره‌گیری از طراحی دقیق و هوشمندانه فضا، توانسته این محیط‌ها را به بخشی از زبان بصری و روایت فیلم تبدیل کند.
یکی از نقاط قوت فیلم، استفاده هوشمندانه از رقص و انیمیشن به‌عنوان ابزارهایی برای بیان وضعیت روانی شخصیت‌هاست. رقص‌ها نه تنها به‌عنوان یک حرکت هنری در فیلم حضور دارند، بلکه به‌طور مستقیم به نمایش فضای ذهنی و درونی شخصیت‌ها می‌پردازند. این حرکات به‌ویژه در فضاهای شهری طراحی شده‌اند که خود تبدیل به جزئی جدایی ناپذیر از داستان و بیان احساسات شخصیت‌ها می‌شوند. انیمیشن و جلوه‌های ویژه هم به شکلی نوآورانه برای تقویت این فضای روانی و انتزاعی استفاده شده است.
در بخش داستانی، فیلم «نور» به مضامین اجتماعی و انسانی می‌پردازد و داستان ورود یک پناهنده سوری به خانواده‌ای آلمانی را روایت می‌کند. اگرچه این موضوع ممکن است در سینمای جهانی تکراری باشد، اما فیلم توانسته با استفاده از فرم‌های هنری خاص، روایت خود را از این مسئله اجتماعی برجسته کند. شخصیت‌های فیلم با مشکلات روانی و درونی مواجه هستند و ورود فراح، پناهنده سوری، به‌نوعی تلاش برای بازسازی روابط خانوادگی و درمان این بحران‌هاست.
درحالی که مضمون پذیرش پناهندگان در جامعه آلمان ممکن است برای برخی تماشاگران کمی کلیشه‌ای به نظر برسد، اما فیلم از زاویه‌ای متفاوت به این موضوع نگاه می‌کند و تلاش می‌کند تا از دام شعارزدگی و ساده‌سازی مسائل بگریزد. فیلم بیشتر بر پیچیدگی‌های درونی شخصیت‌ها و تأثیرات روانی حضور یک فرد بیگانه در میان یک خانواده تأکید دارد.
«نور» یک فیلم است که در آن فرم و محتوا به شکلی هم‌افزا و هماهنگ عمل می‌کنند. طراحی بصری نوآورانه، استفاده خلاقانه از رقص و انیمیشن، و پرداخت عمیق به مسائل اجتماعی و روانی شخصیت‌ها، این فیلم را به اثری تأثیرگذار تبدیل کرده است. تام تیکور با این فیلم توانسته است توازنی مناسب بین نمایش پیچیدگی‌های روانی و اجتماعی و هنر سینمایی ایجاد کند و تجربه‌ای بصری و احساسی غنی برای تماشاگر فراهم آورد.
