نایب رییس کمیسیون مدیریت واردات اتاق بازرگانی ایران گفت: برای جلوگیری از ایجاد بازار سیاه ارز باید نیازهای واقعی ارزی در کشور شناسایی و تامین شود.
نایب رییس کمیسیون مدیریت واردات اتاق بازرگانی ایران با اشاره به وضعیت تامین ارز گفت: زمانی که ارز به میزان کافی برای تامین وجود داشته باشد، طبیعتاً افراد هیچ نیازی نخواهند داشت که برای تامین نیاز ارزی خود به شبکه‌های غیربانکی و غیرصرافی‌ها مراجعه کنند.
احتشام‌زاده افزود: زمانی که کمبود در بازار احساس می‌شود کسانی هستند که در بازار تجارت سیاه انجام می‌دهند که آنها هم با بحران روبرو می‌شوند و در نهایت به اقتصاد کشور ضربه می‌زنند.
رییس فدراسیون واردات اتاق بازرگانی ایران اظهار کرد: افرادی هم هستند که نیاز به ارز دارند و هدف‌شان سوداگری نیست و نتوانسته‌اند در شبکه‌های بانکی نیاز خود را تامین کنند، طبیعتا نیازشان به ارز باعث می‌شود که حتی با فرآیند قاچاق پنداری مبادله ارز، ارز مورد نیاز را از بازار سیاه تامین کنند.
احتشام‌زاده افزود: در سه ماه اول امسال که مبادله ارز جرم انگاشته شد، کماکان خرید و فروش در بازار سیاه شکل گرفته بود.
وی تاکید کرد که اقتصاد یکی از حوزه‌هایی است که برخوردهای نظامی و انتظامی درش معمولا جوابگو نیست. به جای آنکه معلول را سرکوب و از بین ببریم، روش‌های غلط را انتخاب می‌کنیم. بهترین برنامه‌ریزی، برنامه‌ریزی موثر برای علت است که علت این تقاضای کاذب و سیاه چیست و آنها را ریشه‌ای از بین ببریم. در غیر اینصورت برخوردهای انتظامی سال‌هاست که در حوزه قاچاق در کشور اتفاق می‌افتد اما تغییر خاصی هم در میزان قاچاق شاهد نیستیم.
لزوم برنامه‌ریزی اقتصادی
نایب رییس کمیسیون مدیریت واردات اتاق بازرگانی ایران با اشاره به این که نوساناتی رو به بالا یا پایین در حوزه واردات یا صادرات همیشه وجود داشته است، تصریح کرد: این نوع برخوردها بر پایه زور و اعمال قانون بازدارنده به دلیل این که به صورت عامل‌هایی تاثیرگذار روی معلول هستند، نمی‌توانند ریشه اصلی مشکل را از بین ببرند؛ لذا باید برنامه‌ریزی اقتصادی ما باید براساس این باشد که ریشه بروز مشکلات چیست.
احتشام‌زاده اظهار کرد: به مسافری که می‌خواهد از کشور خارج شود، نیاز به ارز بیشتری دارد و قابلیت تامین ارز را هم ندارد، زمانی که اعلام شود بدون محدودیت می‌توان تامین ارز کرد، او با خیال راحت به صرافی‌ها رجوع کرده و ارز مورد نیاز خود را تامین می‌کند. اما به محض این که اجازه خرید بیشتر نداشته باشد، مجبور می‌شود به بازار سیاه رجوع کند که این موضوع باعث رونق بازار سیاه می‌شود.
لذا باید نیازهای واقعی را شناسایی و آنها را تامین کنیم تا بتوان از ایجاد بازار سیاه جلوگیری کرد؛ نه اینکه آن را جرم‌انگاری کنیم. کما اینکه جرم هست ولی ریشه‌های آن از بین نرفته، اما عوامل مشوق که بازار را شکل و به سوی بازار سیاه سوق می‌دهند را باید از بین ببریم.
