سال ۹۷ با تمام تلخی ها و شیرینی هایش رو به پایان است.
سرویس فرهنگی اقتصادشمال ،سینما پرس نوشته است : اینک در آستانه آخرین پنجشنبه سال و بنابر یک سنت قدیمی یادی می کنیم از برخی شخصیت های فرهنگی و هنری که هرچند به صورت مادی از میان ما رفته اند اما تا زمانی که آثار ماندگارشان در سینما و تلویزیون و هنرهای نمایشی ماندگار است، مانا و جاودان هستند و هرگز در دل و ذهن مردم و دوست داران شان نخواهند مرد.
در سال ۹۷ جامعه هنری ایران در بخش‌های مختلف چهره هایی را از دست داد. در این میان عزت الله انتظامی، خشایار الوند، ناصر چشم آذر، احترام السادات حبیبیان، سیدضیاءالدین دری، بهرام زند، پیام صابری، یدالله صمدی، حسین عرفانی و حسین محب اهری جزو هنرمندانی بودند که مرگ شان ضمن ایجاد واکنش های گسترده در جامعه هنری، در میان عموم افراد جامعه نیز واکنش های بسیاری را برانگیخت و تعداد بیشتری از مردم از مرگ و نبود مادی آن ها سوگوار شدند و مراسم تشییع باشکوه و قابل توجهی برایشان برگزار کردند.
در ادامه مطلب به صورت فهرست وار بر اساس حروف الفبا نگاهی خواهیم داشت به کارنامه هنری ۳۳ هنرمند کشور آقایان و خانم ها: مهدی آرین نژاد، هوشنگ آزادی ور، مهرداد ابروان، شعبانعلی اسلامی، قاسم افشار، خشایار الوند، ناصر انتظاری، عزت الله انتظامی، مینو بیگی، پرویز تأییدی، ناصر چشم آذر، احترام السادات حبیبیان، فرج الله حیدری، محمد حیدری، سیدضیاءالدین دری، بهرام زند، فرخ ساجدی، صدرالدین شجره، حسین شهاب، پیام صابری، رضا صفایی، ایرج صفدری، عطاالله صفرپور، یدالله صمدی، محمد عبادی، حسین عرفانی، منوچهر عسگری نسب، اسدالله کفافی، سعید کنگرانی، حسین محب اهری، اصغر معینی، ناصر ملک مطیعی و علیرضا منشی زادگان که جزو چهره های شاخص هنری بودند و اهالی سینما، تلویزیون، تئاتر و فرهنگ و هنر، همچنین مردم هنردوست و هنرپرور کشورمان در اندوه و ماتم آن ها در سوگ نشستند.
مهدی آرین نژاد دوبلور پیشکسوت سینما و تلویزیون کار خود را از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. وی در کارتون هایی نظیر: «لوک خوش شانس»، «مورچه و مورچه خوار»، «بازرس»، «رابین هود»، «چوبین» و… صداپیشگی کرده است. زنده یاد آرین نژاد همچنین در تلویزیون نیز کارهای شاخص زیادی دارد. از جمله آثار ماندگار وی در تلویزیون سریال های «هزاردستان» به کارگردانی زنده یاد علی حاتمی و «دایی جان ناپلئون» به کارگردانی ناصر تقوایی است. هدی آرین‌نژاد روز جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۹۷ بر اثر ایست قلبی در منزل خود درگذشت.
هوشنگ آزادی ور از سال ۶۱ در کنار مستندسازی به ترجمه متون تئاتری و سینمایی پرداخت و ۱۰جلد کتاب ترجمه کرد. به همین دلیل بسیاری آزادی‌ور را با ترجمه‌هایش می‌شناسند؛ به‌ویژه ترجمه ۲ اثر بزرگ تاریخ تئاتر جهان (اسکار براکت) و تاریخ جامع سینما (دیوید ا. کوک). این ۲ اثر شامل سه جلد تاریخ تئاتر و دو جلد تاریخ سینما می شوند که تسلط بر اصطلاحات تئاتری و سینمایی در کنار آشنایی با تاریخ جهان و فلسفه و ادبیات و بسیاری نکات دیگر ترجمه یشان را مشکل می کند و اگر به شیرینی و روانی این کتابها خوانده می شوند، نشان از اشراف مترجم بر زبان تخصصی و عمومی دارد و این گونه است که این دو کتاب در هنر معاصر ما همواره دو منبع بزرگ برای درک و دریافت تاریخ هنر (سینما و تئاتر) به شمار می آیند.
آزادی‌ور دانش‌آموختهٔ مدرسه عالی سینما بود. سال۴۷ به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و از دانشکده صداوسیما مدرک کارشناسی در رشته کارگردانی دریافت کرد. او کمتر در سینما فعالیت داشته و فقط در آثاری همچون «پستچی» داریوش مهرجویی در سال ۱۳۵۱ به عنوان «منشی صحنه» حضور داشته است. وی سال۵۴ برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و از دانشگاه بیل مدرک کارشناسی‌ارشد در رشته تهیه و تولید فیلم دریافت کرد. سال ۵۸ پس از انقلاب به ایران آمد و در صداوسیما به مستندسازی ادامه داد و در مستندسازی به فیلم‌های مردم‌شناسانه و آموزشی گرایش داشت و عمده فیلم‌های خود را در این زمینه ساخت. او فیلم‌های داستانی «بلور تار»، «مکان اخلاق» و «استراحتگاه» و همین طور مستندهایی از جمله «گل قالی»، «قالی‌شویان»، «آندره مالرو و تمدن ایران در موزه لوور»، «مهاجرین جنگ»، «جلیل ضیاءپور، نقاش مدرن»، «ضیافت خط و نقش» و… را ساخت.
مهرداد ابروان متولد ۱۳۴۳ شیراز و دارای مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه تربیت مدرس بود و کارگردانی آثاری چون «شتر خوش باور»، «مرداب نشینان»، «کبودان و اسفندیار» و «اسب» را بر عهده داشت. ابروان در نمایش های «آن جا، آن سوی کلام» به کارگردانی مجید سرسنگی، «سیزیف و مرگ» به کارگردانی مجید سرسنگی، «یکی بود، یکی نبود» به کارگردانی مجید سرسنگی، «دفینه گندم» به کارگردانی سیدرضا شانه‌ساز شیرازی و مجموعه های تلویزیونی «زیر گنبد کبود» به کارگردانی ایرج طهماسب و هرمز هدایت و «خاکستر و باد» به کارگردانی جهانبخش لک به عنوان بازیگر حضور داشت.
شعبانعلی اسلامی تهیه کننده و مدیرتولید سینمای ایران بود. وی تهیه کنندگی فیلم‌های سینمایی پنجه در خاک (۱۳۷۶)، ویرانگر (۱۳۷۴)، سربلند (۱۳۷۳)، مرضیه (۱۳۷۳)، آخرین خون (۱۳۷۲)، گریز (۱۳۷۱)، گل‌ها و گلوله‌ها (۱۳۷۰) و جستجوگر (۱۳۶۸) را برعهده داشته است.
قاسم افشار که از سال‌های آغازین پس از انقلاب ۵۷ و در سال‌های جنگ ایران و عراق گوینده خبر شبکه یک صدا و سیمای ایران بود، روز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت بر اثر ایست قلبی جان خود را از دست داد. صدا و تصویر این گوینده با مارش آغاز خبر شبکه یک، اخبار جنگ ایران و عراق، هشدار آژیر خطر بمباران و موشک‌باران، وخامت حضرت امام (ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و پوشش مراسم تشییع جنازه ایشان در خاطره ایرانیان گره خورده است.
خشایار الوند متولد سال ۱۳۴۶ بود و تا به امروز فیلمنامه سریال‌های طنزی مانند «نقطه چین»، «شب های برره»، «باغ مظفر»، «گنج مظفر»، «مرد هزار چهره»، «مرد دو هزار چهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من»، «شوخی کردم» و «در حاشیه»، «پایتخت»، «پایتخت ۳»؛ «پایتخت ۵»، «پایتخت ۴»، «علی‌البدل»، «کمربندها را ببندیم»، «مسافران»، «دیوار به دیوار» و «دیوار به دیوار ۲» را نگارش کرده بود. او همچنین نویسندگی فیلم‌های «مزاحم» و «برگ برنده» به کارگردانی برادرش، سیروس الوند (کارگردان سینما و تلویزیون) را برعهده داشت.
مرگ الوند در واپسین روزهای سال جاری جامعه هنری را در سوگ و ماتم بسیار فرو برد و باعث شد تا تک قسمت «پایتخت» که قرار بود برای پخش در ایام نوروز ۹۸ ساخته شود به تولید نرسد.
ناصر انتظاری صدابردار و دبیر انجمن صدای سینمای ایران بود که در سن ۴۹ سالگی به دیار حق شتافت. آثاری چون «من»، «استراحت مطلق»، «کاغذ خروس‌نشان»، «گرداب»، «نگاه»، «سایه‌روشن» و «زیر پوست شهر» در کارنامه هنری وی به چشم می‌خورد. فیلم سینمایی «خانم یایا» هم آخرین تجربه صدابرداری اوست.
عزت الله انتظامی متولد ۳۰ خرداد ۱۳۰۳ در تهران بود. وی فارغ‌التحصیل دانشکده هنرهای زیبای تهران بود که در سال ۱۳۳۲ به آلمان غربی رفت و در مدرسه شبانه تئاتر و سینما به نام «فولکس هوخ شوله» در «هانوفر» تحصیل کرد و در سال ۱۳۳۷ به ایران بازگشت. او سپس به تماشاخانه‌های هنر و فرهنگ تهران رفت و به بازیگری در نمایش‌های مختلف به طور حرفه‌ای پرداخت. اولین تجربۀ سینمایی او نیز به سال ۱۳۲۸شمسی باز می‌گردد؛ زمانی که در فیلم «واریته بهاری» به کارگردانی پرویز خطیبی به ایفای نقش پرداخت.
وی که به «آقای بازیگر» نیز مشهور است، در مجموع در دوران حیات خود در ۵۶ فیلم سینمایی و بیش از ۷۰ نمایش تلویزیونی به عنوان بازیگر یا کارگردان به ایفای نقش پرداخته است. از برجسته‌ترین کارهای او می‌توان به بازی در فیلم «گاو» ساخته داریوش مهرجویی، همچنین ایفای نقش در فیلم‌های «آقای هالو»، «ستارخان»، «حاجی واشنگتن»، «ناصرالدین شاه آکتور سینما» و «روز واقعه» اشاره کرد. او در سال‌های اخیر خانه‌نشین شده بود.
زنده یاد انتظامی طی مصاحبه های خود با خبرگزاری سینماپرس از وضعیت کنونی سینمای کشور ابراز نارضایتی کرده بود.
مینو بیگی مستندساز، پژوهشگر و تهیه‌کننده سینمای ایران بود که بر اثر سانحه تصادف به دیار باقی شتافت. از این هنرمند مستندساز آثاری از جمله: «مجاور آستان نور»، «مشاهیر ایران‌زمین»، «سکوت»، «زن ایرانی در چهار آیین»، «زنان زمین»، «دست‌های آلوده»، «از صباح تا چوبک»، «زیبایی در اغما»، «فرزند کویر» و «اززندان تا باغ» برجای مانده است. بیگی ۱۶ اثر پژوهشی را نیز در کارنامه هنری خود داشت.
پرویز تأییدی مترجم و پیشکسوت تئاتر و سینما بر اثر ایست قلبی در سن ۸۱ سالگی درگذشت. تاییدی که متولد سال ۱۳۱۶ بوده، اثار نمایشی زیادی را ترجمه کرده و جزو اولین کسانی شناخته می‌شود که تئاتر را در تلویزیون به شکل تله تئاتر و فیلم تئاتر راه انداختند. او که ساخت فیلم‌هایی همچون «آخرین مهلت» و «حمله خرچنگ‌ها» را در کارنامه کاری خود دارد، از نخستین مترجمان و مدرسان، بازیگری آکادمیک در تئاتر محسوب می‌شد و با ترجمه «نظریه‌های استانیسلاوسکی» در حوزه بازیگری نقش مهمی در این باره داشته است.
ناصر چشم آذر متولد ۱۰ دی ۱۳۲۹ در اردبیل بود. او یکی از نوابع موسیقی ایران بود که در کودکی ساز آکاردئون را برگزید و همراه آن تئوری های موسیقی را نیز فرا گرفت. وی در سال ۱۳۵۷ نیز برای ادامه تحصیلات موسیقی به خارج از کشور رفت. به مدت ۵ سال دوره موسیقی فیلم را فرا گرفت. موسیقی فیلم‌هایی چون «شمعی درباد»، «آتش بس»، «خواب و بیدار»، «تله»، «غزل»، «زن دوم»، «سوپراستار» و… از جمله آثار اوست.
احترام السادات حبیبیان مادر علیرضا داوودنژاد کارگردان سینما و تلویزیون ایران و محمدرضا داوودنژاد بازیگر سینما و تلویزیون ایران و مادر بزرگ زهرا داودنژاد، رضا داودنژاد و مونا داودنژاد از بازیگران سیما و سینمای ایران می‌باشد. وی به خاطر بازی در فیلم «مصائب شیرین» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن در هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.
فرج الله حیدری ر سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. او دارای مدرک تحصیلی دیپلم ریاضی بود و فعالیت خود در سینما را با دستیاری فیلمبرداری فیلم «کوچه مردها» ساخته سعید مطلبی در سال ۱۳۴۹ آغاز کرد. مشارکت در فیلمبرداری «ناصرالدین شاه آکتور سینما» و «بایکوت» از ساخته‌های محسن مخلمباف، فیلمبرداری «سام و نرگس» و «می‌خواهم زنده بمانم» به کارگردانی ایرج قادری و «روز شیطان» به کارگردانی بهروز افخمی از جمله کارهای مرحوم حیدری بوده است. همکاری با فیلم‌های «قاعده بازی» احمدرضا معتمدی و «پارک وی» فریدون جیرانی در سال ۸۵ از آخرین کارهای این فیلمبردار است. فیلمبرداری فیلم «کارناوال مرگ» در سال ۸۷ آخرین کار وی در سینما محسوب می‌شود.
محمد حیدری از اعضای با سابقه انجمن صنفی دستیاران فیلمبردار سینما بود. «دست های خالی»، «چند میگیری گریه کنی؟»، «باج خور» و… از جمله آثاری است که حیدری در آن ها فعالیت داشته است.
سیدضیاءالدین دری فیلمساز پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران بود. وی چندی پیش به دلیل عارضه کبدی در بیمارستان تهران بستری بود و برای پیوند کبد به بیمارستان شیراز منتقل و عمل پیوند کبد را با موفقیت پشت سر گذاشت اما به دلیل عوارض ناشی از عفونت در شیراز درگذشت.
دری فعالیت خود در سینما را با دستیاری کارگردان فیلم «گرداب» به کارگردانی حسین دوانی در سال ۶۱ شروع کرد و فیلم‌های «دیدار در غبار»، «باد و شقایق»، «صاعقه»، «لژیون»، «در سرزمینی دیگر»، «سینما سینماست» را در کارنامه هنری خود داشت. آخرین پروژه سید ضیاءالدین دری، «کلاه پهلوی» بود که سال ۹۱ و ۹۲ از شبکه اول پخش شد. این کارگردان همچنین ساخت سریال تاریخی «کیف انگلیسی» را با بازی لیلا حاتمی و علی مصفا در کارنامه هنری‌اش داشت، همچنین یکی از کارگردانان سریال «کمند خاطرات» در سال ۱۳۶۹ بود.
بهرام زند در سال ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد و فعالیت دوبله را از سال ۱۳۴۴ آغاز کرد. درگذشت او دقیقاً در روز تولد راسل کرو، هنرپیشه نامدار فیلم معروف «گلادیاتور» که با صدای ماندگارش دوبله شده بود همراه شد. بهرام زند، از سال ۱۳۵۸ به عنوان مدیر دوبلاژ نیز فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۶۲ با بازی در فیلم «میرزا کوچک خان»، بازیگری را هم تجربه کرد. زند تاکنون در فیلم‌های بسیاری به جای شخصیت‌های گوناگون سخن گفته است. او در سریال‌های ایرانی از جمله «امام علی (ع)» و «مدار صفر درجه» سرپرست گویندگان بود و مدیریت دوبلاژ را در مجموعه‌های خارجی پر مخاطبی مانند «جنگجویان کوهستان»، «شرلوک هلمز»، «ناوارو» عهده‌دار شد.
فرخ ساجدی از بازیگران پرکار سینمای پیش از انقلاب بود که در بسیاری از فیلم‌های موسوم به فیلمفارسی حضور داشت.
صدرالدین شجره در سال ۱۳۳۱ متولد شد. او گوینده، مجری، بازیگر، نمایشنامه‌نویس و کارگردان نمایش رادیویی بود. علاقه زیادی به شعر و ادبیات داشت و همین امر او را به جلسات شعرخوانی کشاند. او همچنین اکثر نمایشنامه‌های اکبر رادی، را برای پخش در رادیو تنظیم و کارگردانی کرده و در برخی از آن‌ها نیز بازی کرده‌است.
حسین شهاب متولد ۱۳۲۵ تهران بود. وی اولین بار در سال ۱۳۴۷ وقتی ۲۲ ساله بود در فیلم «گردش روزگار» به کارگردانی قدرت الله بزرگی ایفای نقش کرد، او بدلکاری بیشتر فیلم ها های اکشن را نیز برعهده داشت. اولین بار بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ با مجموعه «هزاردستان» مرحوم علی حاتمی بازی کرد، نقشی که او را به چهره شناخته شده تبدیل کرد. چهره خاص و فیزیک بدنی متفاوت اش باعث شده بود او بیشتر در نقش های منفی بازی کند و در این ژانر موفق هم بود. وی در سوم تیر ۱۳۹۶ بر اثر نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شد و رفته رفته با وخامت اوضاع به کما رفت و در نهایت در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت.
پیام صابری کارگردان و چهره‌پرداز سینما و تلویزیون اهل ایران بود. وی همسر زیبا بروفه بازیگر معروف ایرانی بود. صابری در سریال «ریحانه» به کارگردانی سیروس مقدم ایفای نقش نمود و کار چهره‌پردازی را با دستیاری در سریال «امام علی (ع)» با همکاری داوود میرباقری آغاز کرد. وی با بازی در کار تلویزیونی علی شوقیان در سال ۱۳۷۳ با عنوان «خانه شلوغ» بازیگری را به صورت جدی آغاز کرد و بعد از آن در فیلم «شب روباه» به کارگردانی همایون اسعدیان ظاهر شد. آخرین کار او کارگردانی سریال «کوله پشتی» برای شبکه زاگرس بود. پیام صابری در سن ۴۵ سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت و جامعه هنری کشور را دچار بهت و سوگ کرد.
رضا صفایی یکی از کارگردانان قدیمی سینمای ایران بود که پیش از انقلاب اسلامی فعالیت خود را آغاز کرده بود. صفایی کارگردانی مجموعه تلویزیونی «آتیه» را برعهده داشت که در دهه ۷۰ از تلویزیون پخش می شد. وی فیلم هایی چون «قیام»، «ماموریت»، «شیطان صفتان»، «لانه عقاب‌ها»، «عروسی مامان» و … را نیز کارگردانی کرده است.
ایرج صفدری متولد سال ۱۳۱۷ بود و از دهه ۳۰ فعالیت در سینما را شروع کرد. او در بسیاری از آثار مشهور سینمای پیش از انقلاب و پس از انقلاب به عنوان چهره‌پرداز و طراح چهره‌پردازی فعالیت کرده است. از برخی آثار مشهور او در زمینه چهره‌پردازی می‌توان به «تنگسیر»، «میرزا کوچک‌خان»، «مردی که موش شد» و «کفش‌های میرزا نوروز» اشاره کرد.
عطاالله صفرپور از سال ۱۳۴۶ به عنوان بازیگر وارد رادیو گرگان شد و سپس به عنوان نویسنده و کارگردان هم فعالیت کرد. از فعالیت‌های او می‌توان به ساخت بیش از ۵۰ میان پرده تلویزیونی آموزشی، ترویجی، کشاورزی و بیش از ۳۰ میان پرده اجتماعی و ساخت دو فیلم بلند تلویزیونی اشاره کرد. صفر پور بازی در فیلم ها و سریال های «ابروآفتاب»، «دختری به نام تندر»، «رسم عاشقی» و «شمشادخان»، سریال «پایتخت ۴» و «گلشیفته» را در کارنامه خود دارد.
یدالله صمدی متولد سال ۱۳۳۱ در شهر مراغه بود. شروع فعالیت این کارگردان در سینما با دستیاری در یکی از فیلم‌های نصرت‌الله کریمی بود و بعدها با این کارگردان در فیلم دیگری نیز همکاری کرد. او در فیلم های «دست شیطان» حسین زندباف و «دادشاه» حبیب کاوش دستیار کارگردان بود و در سال ۱۳۶۳ اولین فیلمش را با نام «مردی که زیاد می‌دانست» ساخت.
«اتوبوس»، «ایستگاه»، «ساوالان»، «آپارتمان شماره ۱۳»، «دو نفر و نصفی»، «دمرل»، «معجزه خنده»، سارای، «بانوی من»، «شهرآشوب» از دیگر فیلم‌های او هستند و آخرین فیلمش در سینما هم با نام «پدر آن دیگری» در سال ۹۳ ساخته شد. او همچنین کارگردانی دو سریال «شوق پرواز» و «هفت سین» را بر عهده داشته است. صمدی همچنین مدیرعاملی خانه سینما و ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران از جمله فعالیت‌های صنفی‌اش در مقاطع مختلف بود.
صمدی بارها طی مصاحبه های خود با خبرگزاری سینماپرس انتقادات شدیدی را نسبت به مدیران وقت سینمایی ابراز می داشت که چرا امکان کار کردن برایش فراهم نمی کنند.
محمد عبادی از ۲۵ سالگی به‌طور حرفه‌ای کار دوبله را آغاز کرد و علاوه بر دوبله، پیشینهٔ بازیگری در سینما و تلویزیون را هم داشت؛ مانند فیلم های «بت‌شکن» (۱۳۵۵)، «زنبورک» (۱۳۵۴) و سریال‌های «تلخ و شیرین» (۱۳۵۳) و «معمای شاه» (۱۳۹۴–۱۳۹۵) در نقش زیبیگنیف برژینسکی. همچنین در فیلم های «زنبورک» (۱۳۵۴)، «مرد شب» (۱۳۵۳) و «ستارخان» (۱۳۵۱) به عنوان دستیار فیلمبردار همکاری داشت.
وی صداپیشه شخصیت‌هایی چون تسوکه در انیمیشن «سفرهای میتی کومان» یا بوشوگ در انیمیشن «لوک خوش‌شانس» بوده است. علاوه بر این محمد عبادی در آثار مختلفی صداپیشگی شخصیت شرلوک هلمز را هم برعهده داشته و در سریال «ناوارو» هم که زمانی محبوبیت بسیار زیادی در ایران داشت، برای شخصیت اوکلند صداپیشگی کرده است.
حسین عرفانی متولد ۱۳۲۱ تهران، از بزرگترین دوبلورها و گویندگان ایران بود. او با بیش از ۵ دهه فعالیت، دوبلور بازیگرانی همچون اکبر عبدی در فیلم «سفر جادویی»، کاظم افرندنیا، جمشید هاشم پور، محمد برسوزیان و محمد مطیع بوده است. صداپیشگی به جای همفری بوگارت از مهمترین فعالیت‌های عرفانی در عرصه دوبله است و در فیلم‌هایی چون «سراسر شب»، «داشتن و نداشتن»، «گذرگاه تاریک»، «دست چپ خدا» و… هم به جای این بازیگر مطرح هالیوود صحبت کرده است. این هنرمند دوبله سابقه اجرا و بازیگری هم دارد. عرفانی در سریال «عالیجناب» که سال ۱۳۹۶ در شبکه نمایش خانگی منتشر شد، به ایفای نقش پرداخته است.
منوچهر عسگری نسب متولد ۱۳۱۵ کرمان، دارای مدرک کارشناسی سینما و تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک و کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه ایالتی میشیگان (MSU) است.
وی فعالیت سینمایی را سال ۱۳۴۵ با کارگردانی فیلم‌های مستند تلویزیونی آغاز کرد. از فعالیت‌های جنبی او می توان به تهیه فیلم‌های سینمایی و مجموعه های تلویزیونی، تدریس کارگردانی و اقتصاد سینما در مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی، دانشکده سینما و تئاتر، دانشکده صدا و سیما و مدرسه عالی سوره اشاره کرد. زنده یاد منوچهر عسگری نسب کارگردانی فیلم های «آن سوی مه (۱۳۶۴)»، «خانه در انتظار (۱۳۶۶)»، «هی جو (۱۳۶۷)»، «پاییز بلند (۱۳۷۲)» و تهیه کنندگی فیلم های «چمدان (۱۳۶۵)»، «هی جو (۱۳۶۷)»، «همسر (۱۳۷۲)» و «بازمانده (۱۳۷۳)» را در کارنامه خود داشته است.
اسدالله کفافی نقاش، عکاس، مستندساز و طراح گرافیک ایرانی بود که در رشتهٔ هنر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران و آکادمی هنرهای زیبای تحصیل کرده است. او در سال ۷۵ نشان درجه دو هنری رشته کارگردانی و در سال ۸۹ گواهینامه درجه یک از شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور را نیز به دست آورده است.
سعید کنگرانی متولد سال ۱۳۳۳ و یکی از بازیگران مطرح پیش از انقلاب بود. کنگرانی در سال ۱۳۶۷ ایران را ترک کرد و به مدت ۱۶ سال از ایران و بازیگری حرفه‌ای دور ماند. وی پس از بازگشت به ایران در فیلم سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» حسن فتحی به ایفای نقش پرداخت.
وی پیش از مرگ خود در گفتگویی تفصیلی با مجله «عصر اندیشه» دست بسیاری از نااهلان که به اسم هنرمند در قبل و بعد از انقلاب اسلامی در سینما فعالیت داشتند را به اصطلاح رو کرد!؛ وی در این گفتگو با بیان اینکه شهره آغداشلو معتاد و قماربازم کرد، از بسیاری از هنرمندان انتقاد کرد. او همچنین گفته بود فیلم «در امتداد شب» دار مکافات بود. کنگرانی در مهمترین گفتگوی خود اظهار داشت: فرمان‌آرا علیه من توطئه کرد.
حسین محب اهری متولد ۲۹ مهرماه سال ۱۳۳۰ بعد از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان، بامداد چهارشنبه ۲۶ دی‌ماه و در سن ۶۷ سالگی چشم از جهان فروبست. وی از بازیگران باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون بود که فعالیتی مستمر در این حوزه‌ها داشت و حتی با وجود بیماری، بر صحنه تئاتر به ایفای نقش می‌پرداخت.
وی در عرصه تئاتر در نمایش‌هایی چون «مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین» به کارگردانی بهرام بیضایی و «خسیس» به کارگردانی مریم کاظمی به ایفای نقش پرداخته بود. در عرصه سینما نیز حضور در آثاری چون «وقتی همه خوابیم»، «گلچهره»، «جیب برها به بهشت نمی‌روند»، «سفر جادویی»، «من زمین را دوست دارم» و «روز واقعه» از جمله تجربیات بازیگری محب اهری بوده‌اند. محب اهری در مجموعه‌های تلویزیونی متعددی از جمله «محله بروبیا»، «محله بهداشت»، «علی البدل»، «دردسرهای عظیم ۲»، «پایتخت ۲»، «تبریز در مه»، «مختارنامه» و «شب عید» نیز به ایفای نقش پرداخته بود.
فرحناز منافی ظاهر بازیگر سینما و تلویزیون همسر اول این هنرمند بود.
اصغر معینی متولد سال ۱۳۳۵ بود، بعد از مدت ها مبارزه با بیماری سرطان استخوان، سه شنبه ۶ شهریور و در سن ۶۲ سالگی دار فانی را وداع گفت. آخرین نقش آفرینی وی در تلویزیون به مجموعه تلویزیونی «معمای شاه» به کارگردانی محمدرضا ورزی بر می گردد که در آن مجموعه نقش مصدق را ایفا کرد. آخرین تجربه حضور وی بر صحنه تئاتر نیز ایفای نقش ابوخمیس در نمایش «سهروردی» به کارگردانی شکرخدا گودرزی بود.
ناصر ملک مطیعی متولد ۱۳۰۹ در تهران بود و در حدود ۱۰۰ فیلم و سریال در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایفای نقش کرده بود. وی علاوه بر بازیگری، سابقه نویسندگی و تهیه‌کنندگی سینما را نیز در کارنامه فعالیت‌های فرهنگی و هنری خود داشت. ملک‌مطیعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بازیگری را کنار گذاشت اما در سال ۱۳۹۲ در فیلم سینمایی «نقش نگار» به کارگردانی علی عطشانی ایفای نقش کرد.
علیرضا منشی زادگان تهیه کننده، نویسنده و کارگردان تلویزیون شیراز بود که در اثر نارسایی کبدی یکشنبه ۲۸ مرداد سال جاری چشم از جهان فروبست. در کارنامه هنری منشی زادگان ساخت مستند «شیراز، شهر شعر و شعور و شریعت» که از بهار ۱۳۹۳ کلید خورد و با توجه به چهار فصل بودن شیراز و جاذبه های گردشگری این شهر در این فصول، فیلمبرداری آن یک سال به طول انجامید. وی همچنین در مجموعه نمایشی «خانواده آقای تعارفی» به عنوان تهیه کننده و کارگردان شناخته می شد. منشی زادگان درمیان برگزیدگان دوره دوازدهم جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان موفق به دریافت پروانه زرین بهترین کارگردانی برای فیلم «توپ ماهوتی» شد.
