مشکل عمده در تبیین سیاست های توسعه عدم توجه به بافت و ساختارهای فرهنگی و بومی کشورهاست ، که خود نشات گرفته از ایدئولوژی ، جهان بینی، هنجارها و ایستارهای حاکم بر این کشورها می باشد .در این راستا جایگاه « زن» در توسعه برخی کشورها هنوز نامشخص و تعریف نشده است .
شهلا حبیبی:با توجه به همه جانبه بودن مفهوم توسعه هنگامی روند توسعه سیر مطلوب را در جهان طی می کند که امکانات و تمهیدات فراهم آمده برای زنان که نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند به گونه ای باشد تا ضمن حفظ و تقویت شئونات انسانی و تحکیم جایگاه وی در خانواده ،زمینه شکوفایی ابتکار و خلاقیت را برای آنان ایجاد و امکان ارتقاء فرهنگی و مشارکت سازنده و گسترده زنان را در جامعه فراهم آورد .
گرچه لزوم استفاده از توانائیها و نیروی زنان در جهت تسریع روند توسعه و تاثیرگذاری بیشتر این فرآیند در ساختار اقتصادی کشورهای جهان امری اجتناب ناپذیر بوده و در جهت تحقق این هدف زنان به عنوان بخش عظیمی از جمعیت فعال کشورها قادرند توانائیها و قابلیتهای خودر را در صور گوناگون به منصه ظهور برسانند؛ لکن علی رغم الگوهای گوناگونی که از سوی دست اندرکاران توسعه اقتصادی برای پیشرفت و ترقی درجات ارائه می شود ، هنوز به راهی طولانی و زمانی دراز نیاز است تا زنان در تصمیم گیری های گوناگون سیاسی ،اقتصادی و اجتماعی مشارکت داشته باشند .
این راه طولانی کوتاه نخواهد شد مگر با دگر گونی در تعاریف و دیدگاههای متخصصان و اندیشمندان توسعه اقتصادی و با استعانت از فرهنگ غنی اسلام و با توجه واقعی به مبانی حقوق بشر در تبیین مقوله عدالت و رابطه آن با توسعه اقتصادی که یکی از وظایف مهم علمای این رشته می باشد.
