یک عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس حفظ منافع ملی را مهم‌ترین اولویت کشور دانست و با اشاره به محدودیت منابع درآمدی به دلیل تحریم ها، بر ضرورت بازنگری در برخی رویکردها در بودجه تاکید کرد.
غلامرضا حیدری :«درباره لایحه بودجه سال ۹۸ و افزایش‌ها و کاهش در بودجه برخی از نهادها و سازمان ها درنظر داشته باشیم با توجه به شرایط تحریم موجود، منابع درآمدی شدیداً در محدودیت قرار دارد، چرا که بیشترین منابع درآمدی ما را فروش نفت تشکیل می‌دهد و سر نخ بسیاری از درآمدهای دیگر هم به میزان فروش نفت بستگی دارد.
به یاد داشته باشید شرایط تحریم علاوه بر کاهش منابع درآمد، واردات مواد اولیه که بسیاری از صنایع ما به آن وابسته هستند و باعث رونق و تولید می‌شود را هم دچار مشکل و محدودیت می‌کند؛ چرا که مجموعه‌ای از زنجیره های به هم پیوسته هستند.
شایسته نیست که از تعبیر عوام فریبی استفاده کنیم و ان‌شاءالله افرادی که می‌گویند تحریم‌ها هیچ تاثیری نداشته است، از سر ناآگاهی چنین می‌گویند، اما اصلا چنین چیزی با واقعیت سازگاری ندارد؛ واقعیت چیزی دیگری است.
درآمدهای مالیاتی که متکی به کسب و کار و چرخه اقتصادی است نیز تحت تاثیر شرایط موجود قرار می‌گیرد، دولت در چنین شرایطی، لایحه‌ای را تنظیم و تقدیم مجلس کرده است که البته با توجه به وضعیت موجود، دست مجلس و کمیسیون‌ها خیلی باز نیست که بخواهند واقع‌بینانه برخورد و عمل کنند و فقط استرس دارند.
امیدوارم وجود چنین شرایطی موجب تبعیض در بودجه‌های مناطق و عمرانی استان‌ها نشود، سیاست‌های کلی حکومت که تجلی آن در دولت و مجلس نمود پیدا می‌کند، خدایی نکرده طوری نشود که با شعار افزایش مالیات‌ها به کسبه خرده پا فشار وارد کنیم؛ این بدترین ظلم است که بدون توجه به دیگر جهات بخواهیم به قول معروف پوست از کله کسبه خرده پا بکنیم.
یکی از هزینه‌هایی که بسیار به چشم می‌آید بودجه صدا و سیماست؛ صداو سیما کجا ملی عمل کرده است که بخواهد از بودجه ملی استفاده کند؟ آن هم بدون حساب و کتاب!؟
اگر صدا و سیمای ما مدعی است مخاطبش روز به روز، به جای ریزش، افزایش پیدا کرده است، پس چرا تا به این حد به فضای مجازی و تلویزیون‌های دیگر می‌پردازد؟ من نمی‌خواهم تاثیر این شبکه‌ها را تایید کنم، اما واقعیت این است که مخاطبان این شبکه‌ها در میان عامه مردم، بیشتر از صدا و سیما است. خب در چنین شرایطی مردم اینها را می‌فهمند و اعتراض می‌کنند؛ می‌گویند چه کاسه‌ای زیر نیم کاسه است.
در بحث بودجه دفاعی دو رویکرد وجود دارد؛ محور نخست اینکه جمهوری اسلامی ایران متولی دفاع از مستضعفان جهان به ویژه سرزمین‌های اسلامی است در نتیجه بایستی با نیروهای نظامی و ورود به سرزمین‌های آنان این دفاع را انجام دهد.
رویکرد دیگر این است که جمهوری اسلامی باید واقع بینانه نگاه کند چراکه متولی حفظ منافع ملی، سرزمین و ملت ایران است، به استناد آمارهای رسمی تعداد فقرای ما هر سال بیشتر و خط فقر ما پائین‌تر می‌آید. بنا به اعلام رئیس کمیته امداد، مددجویان سال به سال بیشتر می‌شوند در چنین شرایطی نمی‌شود هزینه‌های هنگفتی را در جاهای دیگر انجام دهیم.
من به عنوان خادم کوچک این ملت و به عنوان نماینده مردم در مجلس تقاضایم این است که در این نگاه تجدید نظر صورت گیرد؛ خط قرمز ما باید منافع ملی باشد، در این صورت است که ما می‌توانیم در روابط خارجی‌مان تجدیدنظر کنیم و نگاهمان در این زمینه مثبت و سازنده باشد.
با این تجدید نظر، ما در یک تعامل قرار خواهیم گرفت، به این معنا که اگر شاخصه‌های اصلی منافع کشور باشد، بر اساس قابلیت و توان‌مندی‌هایی که داریم و نه خیال‌پردازی و توهمات، در یک بده و بستان درست trade-off قرار می گیریم.
اگر به غیر از این باشد دچار این توهم می‌شویم که همه ایده‌آل‌های ما باید فورا به دست بیاید و این امری غیرواقع بینانه است و نتیجه‌ای که حاصل می شود این است که امتیاز می‌دهیم و فقط هزینه می‌کنیم، با این کارها منافع عمومی و بنیه اقتصادی کاسته و توخالی می شود.
چنین رفتارهایی باعث کاهش شدید اعتماد مردم به حکومت می‌شود که این اعتماد عمومی، بزرگترین سرمایه برای یک حکومت است.
تاریخ ملت‌ها باید مایه عبرت باشد، نظریه «توین بی» می‌گوید حکومت‌ها و تمدن‌ها دارای چرخه حیات life cycle هستند که در آن تولد، رشد، اوج و افول دارند.
به طور مثال شما به یکه تازی های آقای ترامپ نگاه کنید، به نظر می‌رسد؛ ایشان آمده است ایالات متحده را در سرازیری بیندازد. تداوم رفتارهای وی به افول آمریکا می انجامد، هرچند که در کوتاه‌مدت برای مردم آمریکا منافعی مانند اشتغال و رشد سرانه ایجاد کرده است.
آمریکا در همین بحث تحریم‌ها و خروج از معاهده های بین‌المللی مانند برجام، تنها مانده است. زیرا برخلاف جریان سیاسی در حال شنا کردن است. هرچه باشد یکی از دستاوردهای تمدن بشری، همین معاهده‌های بین‌المللی است.
ما باید به فکر حفظ منافع ملی باشیم، اینکه بخواهیم متولی سقوط و افول آمریکا باشیم، قابل تأمل است. بله، آمریکا به ملت ایران ظلم کرده و حافظه تاریخی ما این ظلم ها را فراموش نمی‌کند. ولی اولویت ما، باید حفظ منافع ملی باشد، باز هم تکرار می‌کنم حفظ منافع ملی ما مهم‌ترین است.»
