استاندار مازندران با بیان این که در تلاشیم تا استان را به مقصد گردشگری در شمال کشور تبدیل کنیم، گفت: پُل سد گلورد با زیبایی ویژه ای که ایجاد می کند در آینده باید به یک مرکز گردشگری و کانونی برای درآمدزایی و اشتغال مردم منطقه تبدیل شود.
به گزارش اقتصاد گستر شمال،به نقل از پایگاه اطلاع رسانی استانداری مازندران، سیدمحمود حسینی‌پور بامداد سه‌شنبه در جلسه بررسی روند تکمیل طرح پل سد گلورد، با اشاره به این که این سد از طرح های مهم منطقه شرق استان است که قابلیت ارزشمندی بر کنترل سیلاب های مخرب، تامین آب شرب و کشاورزی منطقه شرق استان و نظایر آن را دارد، یادآور شد: پل سد گلورد باید به یک سرمایه گذار حوزه گردشگری با اهلیت بالا سپرده شود.
مقام عالی دولت در مازندران با بیان این که، اقتصاد گردشگری یکی از برنامه های جدی ما در استان است، افزود: در تلاشیم تا استان را به مقصد گردشگری در شمال کشور تبدیل کنیم و مردم از محل گردشگری به درآمدهای مناسب برسند و برای جوانان شغل ایجاد شود.
وی با طرح این نکته که پل سد گلورد با زیبایی ویژه ای که دارد باید به یک مرکز گردشگری فعال تبدیل شود، گفت: پل سد گلورد در شمار چند مورد معدود در کشور است که مردم محلی باید از وجود آن بهره اقتصادی لازم را ببرند.
استاندار مازندران با بیان این که رفت و آمد گردشگر به این منطقه می تواند در وضعیت اقتصادی و درآمدزایی مردم منطقه اثرگذار باشد، اظهار داشت: هزینه های انجام شده در این پل باید به سود و درآمد چند برابری بینجامد.
به گزارش ایرنا، پل سد گلورد از نوع زیرقوسی فلزی (به طول ۲۸۱ متر و قوس ۲۰۷ متری) است که بمنظور تامین راه ارتباطی بر روی دریاچه پشت سد در حال احداث می باشد و پس از تکمیل نصب می شود.
پیشرفت فیزیکی این پل حدود ۶۴ درصد و تأمین و ساخت قطعات پل بیش از ۹۴ درصد می باشد.
این پل با توجه به قرارگرفتن در یک منطقه بسیار زیبای جنگلی می تواند به یکی از مراکز و کانون های گردشگری در این منطقه تبدیل شود.
سدگلورد با ظرفیت ۱۰۷ میلیون متر مکعب در حالی پس از پنج سال از افتتاح رسمی همچنان سالانه فقط حدود ۲۰ درصد آبگیری می شود که نقش این سد علاوه بر رفع کمبود آب ۲۵ هزار هکتار اراضی کشاورزی، نقش محوری در رونق گردشگری و حل مشکلات زیست محیطی تالاب بین‌المللی میانکاله دارد.
سد گلورد در شرق مازندران ساخته شده، منطقه ای که از یک سو همواره اراضی کشاورزی آن با کمبود آب مواجه بوده است و از سوی دیگر جاری شدن سیلاب های متعدد در فصول پربارش جان و مال مردمان را به خطر می انداخت.
