یک. هر از گاهی که غول های بزرگ کتابخانه کوچکم را از نظر میگذرانم، یاد ایام گذشته می کنم و از خود میپرسم، واقعاً چه سرّی در آن سالهای سپری شده بود؟ روزگارانی که خواندن مفرحترین تفریح ما بود و هیچ نوش گواری جز خواندن نمیتوانست عطش روح عطشناک ما را فرونشاند.
